Аннотация
Робэрт Стывенсан
Летнi сон
Пераклад: Алена Таболiч
Узiмку я ганю свой сон,
Хоць ноч свой чорны парасон
не склала.
А ўлетку ўсё наадварот
Хоць светла - пазяхае рот,
I ноч - як скнара.
Хоць крокi за акном чутны,
Не могуць сон спужаць яны.
I як мне тут, скажыце, быць,
Што мне - смяяцца цi тужыць?
Мне вельмi хочацца гуляць,
Ды - завiдна ўжо трэба спаць.
в официальном магазине Литрес