— О ё! — выдыхнуў менеджар, калі зразумеў, да чаго прывялі яго дзеянні. Крэсла апусцілася прама на смартфон. Дашчэнту раскалашмаціла сэнсарны экран. «Тысяча баксаў» — сумна падумаў Логаш. — Ну ўсё, ты — нябожчык!

Лютасць затапіла мозг. Яраслаў забыўся пра ўсё на свеце. Адзінай яго думкай была расправа з праклятай казуркай. Трасучы тапкам і агалошваючы паветра ваяўнічым заклікам, мужчына працягнуў паляванне. Наступны ўдар прыйшоўся на ноўтбук. На шчасце, камп'ютар усяго толькі слізгануў па стальніцы. Затое штодзённік спланаваў на падлогу. Упаў няўдала — адарвалася вокладка. Ноздры менеджара «Чатырох колаў» раздзьмуліся ад гневу. Ён ужо не кантраляваў сябе. Не звярнуў увагі на збітую вазу і велізарную пляму на падлозе. Праігнараваў паліцу з дыскамі, што павалілася на падлогу. Лупіў і лупіў тапкам, спрабуючы дагнаць ворага...

Са справаздачы афіцыйнага прадстаўніка Зорнай Садружнасці пасланца міру 9-й прыступкі Зімеракара Думаркамеіра, крюма Фракенрэга:

«...З найвялікшым смуткам павінен давесці да ведама Савета старэйшын, што высунутая Аддзелам іншапланетных формаў жыцця здагадка аб разумнасці насельніцтва Тэры і гатоўнасці яго да Кантакту аказалася ў корані няслушнай.

Жыццё на планеце Тэра адрозніваецца крайняй ступенню агрэсіўнасці і варожасці. Як ледзь пазбегнуўшы пакутлівай смерці ад рук тубыльца, хачу папярэдзіць Савет старэйшын аб небяспечнасці жыццёвай формы homo sapiens і нагадаць, што пройдзе яшчэ не адзін мільён гадоў, перш чым чалавецтва зможа ўліцца ў шэрагі Садружнасці...»

25-26 мая 2011 г.