Спадчына

Аннотация

Створаны ў пэрыяд складанае гістарычнае сытуацыі, калі Беларусь стала арэнай вайсковых дзеяньняў і амаль уся яе тэрыторыя была акупаваная. Паэт балюча адчуваў трагедыю Бацькаўшчыны, прыгадваў ліхалецьце Першае Сусьветнае вайны, выгнаньне з родных мясьцінаў мільёнаў людзей, сваё нядаўняе зьняменьне перад жорсткасьцю і крывавай драмай сусьветнае бойні. З гэтых настрояў і роздумаў нарадзіўся верш аб ролі нацыянальнае гісторыі і культуры ў жыцьці чалавека.

янка упала —падчына јд прадзедॠспакон в€коҐ ћне засталас€ спадчына; ѕам>=ж сва>=х >= чужакоҐ яна мне ласкай матчынай. јб Єй мне баюць казк>=-сны ¬€сенн>=€ пратал>=ны, = дуб апалены. јб Єй мне будз>=ць успам>=н Ќа л>=пе бусел клЄкатам Ўто лЄг л€ вЄсак покатам; Ѕл€€нне-зоҐ на пасьб>=шчы, =ных грамад Ќа мог>=лкавым кладзьб>=шчы. = чорну ноч я Ґсц€ж раблю агледз>=ны, :>= гэты скарб не збрыҐ дзе проч, :>= трутнем Єн не з’едзены. Ќашу €го Ґ жывой душы, як вечны светач-полым€, Ўто с€род цемры >= глушы ћне свец>=ць м>=ж вандолам>=. ыве з >=м дум ма>=х с€м’€ =ць з >=м сны н€зводны€… «авецца ж спадчына ма€ °с€го —таронкай –однаю. 1918