Rozwa?anie wiod?cych zachodnich elit oligarchicznych, kt?re "kieruj?" ?wiatem. Prezydent Rosji W. W. Putin uwa?a za odpowiedzialne za konflikt na Ukrainie zachodnie elity, kt?rych dzia?ania doprowadzi?y do zamachu stanu w 2014 r. "chc? to powt?rzy?: to oni rozp?tali wojn?, a my u?yli?my si?y i u?ywamy jej do jej powstrzymania": W. W. Putin, przes?anie do Zgromadzenia Federalnego, 2023 r. za dalsze pogorszenie stosunk?w z Zachodem, a? do konfrontacji z Ukrain?, prezydent obarczy? odpowiedzialno?ci? zachodnie elity. "W tym celu uciekaj? si? do sankcji, ko?ysz? politycznie sytuacj? i prowokuj? konflikty w ca?ych makroregionach. W pr?bach utrzymania swojej wymykaj?cej si? dominacji zachodnie elity dosz?y do zniesienia samych zasad gospodarki rynkowej, o kt?rych tak lubi? m?wi?: V. V. Putin, forum VTB Rosja wzywa!", 2023 r.
Powstanie klanu oligarchicznego
Rothschildowie to nazwa oligarchicznej rodziny (klanu), ktorej rodowod mozna udokumentowac w Niemcy od 1500 roku. Od XVIII wieku ich czlonkowie stali sie znani przede wszystkim jako bankierzy. Byli jednymi z najpotezniejszych i najwazniejszych finansistow panstw europejskich w XIX wieku. Ojczyzna bankowosci byl ma Rothschild And Sons we Frankfurcie; rodzina nadal zajmuje sie bankowoscia za posrednictwem roznych instytucji bedacych nastepcami, glownie bankowosci inwestycyjnej i zarzadzania aktywami.
Przez najdluzsze okresy dlugiego XIX wieku, miedzy 1815 a 1914 rokiem, rodzina Rothschildow posiadala najwiekszy bank na swiecie. Do 1860 roku firma N. M. Rothschild & Sons zostala zorganizowana jako grupa firm z piecioma oddzielnymi oddzialami. Oznaczenie Dom Rothschildow, uzywane zarowno przez czlonkow rodziny, jak i ich wspolczesnych w XIX wieku, wskazuje na scisly zwiazek historii firmy z historia rodziny. Stale zmieniane i odnawiane Kontrakty korporacyjne regulowaly w ten sposob wspolna dzialalnosc i dystrybucje uzyskanych zyskow. Glownym przedmiotem dzialalnosci rodzinnego domu bankowego w XIX wieku byla miedzynarodowa emisja obligacji. Do tego dochodzi handel metalami szlachetnymi, przyjmowanie i dyskontowanie weksli handlowych, transakcje walutowe i zarzadzanie aktywami dla zamoznych klientow prywatnych. Ponadto Rothschildowie byli jednymi z glownych sponsorow powstajacych firm kolejowych.
Historyk Niall Ferguson nazwal powstanie rodziny Rothschildow jednym z najbardziej znanych przykladow historii spolecznej XIX wieku.
Mayerowi Amschelowi Rothschildowi, pochodzacemu z Frankfurckiej Judengasse, uwazanemu za zalozyciela dynastii Rothschildow, nadal zabroniono nabywania wlasnosci ziemskiej poza gettem Frankfurckim. Jego synowie natomiast nalezeli do najbogatszych Europejczykow i zostali wyniesieni do rangi szlacheckiej w Austrii i Anglii.
23 lutego 1744; zmarl 19 wrzesnia 1812 we Frankfurcie nad Menem) byl zalozycielem dynastii Rothschildow. Jego przodkowie, wedlug Isaaca Elchanana, mieszkali w getcie we Frankfurcie, na Judengassie, nie pozniej niz w polowie XVI wieku. Domy na Judengassie nie byly oznaczone numerami domow, ale wielobarwnymi znakami lub specjalnymi znakami towarowymi. Poniewaz rodzina mieszkala w" domu z Czerwonym szyldem "od pokolen, nazwisko" Rothschild " utrwalilo sie juz w XVII wieku. Nie zmienilo sie to rowniez, gdy w 1664 r.przeniesli sie do "back house to pan".
Ojciec Mayera Amschela, Amschel Moses Rothschild, prowadzil sklep z drobnymi towarami i kantorem walutowym w Judengasse na Judengasse. Syn najpierw uczyl sie w zydowskiej szkole podstawowej na Judengassie. Przypuszczalnie zamierzajac zostac rabinem, wstapil nastepnie do szkoly talmudycznej w Furth. Porzucil studia w 1756 roku z powodu przedwczesnej smierci rodzicow. Zostal wyslany na kilka lat do Hanoweru, gdzie pracowal w firmie Wolfa Jakoba Oppenheima. Nalezal do rozgalezionej rodziny Oppenheimow, ktorej jeden z czlonkow rodziny mieszkal wowczas w Bonn i byl jednym z dworzan Klemensa Augusta Bawarskiego. Dworzanie byli samozatrudnionymi kupcami, ktorzy dostarczali rozne luksusy dworom szlacheckim, negocjowali dla nich transakcje finansowe lub udzielali im pozyczek. W zakres dzialalnosci dworzan, czesto Zydow, wchodzilo rowniez nabywanie antycznych monet i innych przedmiotow kolekcjonerskich do Ksiazecych sejfow rarytasow.
Po powrocie do Frankfurtu Mayer Amschel zalozyl wlasna firme okolo 1764 roku, gdy mial dwadziescia lat, w Judengasse jako handlarz monetami i banknotami. W Hanowerze poznal kolekcjonera monet generala von Estorfa i dzieki tej relacji Mayer Amschel Rothschild byl w stanie wielokrotnie sprzedawac monety mennicy dziedzicznego ksiecia, a pozniej elektora Wilhelma Hesji w Hanau. W 1769 roku Mayer zlozyl amschelowi wniosek o nadanie mu tytulu nadwornego faktorysty, ktory zostal pozniej przyznany. W dniu 21 wrzesnia 1769 r.byl w stanie umiescic przed swoim sklepem tablice z herbem Hesji-Hanau i napisem ma Rothschilda, dostawcy dworu Jego Wysokosci, dziedzicznego ksiecia Wilhelma Hesji, hrabiego Hanau. Chociaz tytul ten nie byl zwiazany z zadnymi szczegolnymi prawami, byl prestizowym punktem odniesienia dla klientow.
29 sierpnia 1770 Mayer poslubil Amschele Gutla Schnappera (ur. 23 sierpnia 1753; zm. 7 maja 1849), 17-letnia corke Wolfa Salomona Schnappera, jednego z dworzan Ksiestwa Sachsen-Meiningen. Gatl Schnapper wniosla do malzenstwa zaaranzowany posag w wysokosci 2400 florenow, mniej wiecej odpowiadajacy rocznemu dochodowi jej meza. W latach 1771-1792 para miala w sumie dwadziescia dzieci, z ktorych pieciu synow i piec corek osiagnelo pelnoletnosc. Rosnace dochody umozliwily rodzinie, ktora rowniez rosla, zakup w 1785 roku Domu zum Grunschild, jednego z najwiekszych domow na Judengasse. Stal sie rodowym domem dynastii Rothschildow.
Przelom w biznesie nastapil jednak w zupelnie innej dziedzinie. W 1789 r. Mayer Amschel Rothschild po raz pierwszy poczynil znaczne postepy w bankowosci, kiedy udalo mu sie zawrzec umowe wekslowa z Wilhelmem, ktory mieszkal w Kassel od 1785 r.jako Landgraf Wilhelm IX z Hesji-Kassel.
Wilhelm IX byl jednym z najbogatszych Ksiazat Swietego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Podwaliny pod te fortune polozyl jego ojciec, Landgraf Fryderyk II z Hesji-Kassel, sprzedajac zolnierzy Hesji koronie angielskiej, ktora uzyla ich przeciwko Amerykanom polnocnoamerykanskim poszukujacym niepodleglosci (patrz takze: handel zolnierzami pod rzadami landgrafa Fryderyka II z Hesji-Kassel). Poczatkowo transakcje finansowe z landgrafem rosly, ale powoli. Dopiero po zaangazowaniu Rothschildow w sprzedaz pozyczki pienieznej landgrafom w 1800 r.dzialalnosc Bankowa zaczela sie znacznie rozwijac. Mianowanie Mayera Amschela Rothschilda w 1801 r.na nadworna faktorie Hesji-Kassel podkreslilo jego rosnace znaczenie dla transakcji finansowych Wilhelma. W 1804 roku po raz pierwszy byl w stanie samodzielnie wystawic i sprzedac obligacje rzadowe. Byla to Obligacja Panstwa dunskiego, ktora Rothschild byl w stanie w pelni przekazac Wilhelmowi, ktory zostal elektorem w 1803 roku.
Kluczowe znaczenie dla rosnacego sukcesu Mayera Amschela Rothschilda w transakcjach finansowych z Wilhelmem I odegral jego glowny doradca finansowy i zarzadzajacy aktywami Carl Friedrich Buderus von Karlshausen. Z tym Rothschildem nawiazal bliskie stosunki juz w czasie, gdy byl nadwornym faktorysta w Hanau. Obu mezczyzn laczylo to, ze wywodzili sie ze skromnej pozycji spolecznej. Im dalej Buderus posuwal sie na dworze Wilhelma, tym bardziej dbal o to, aby wybitni bankierzy elektora (jak Bethmann) zostali wyparci na korzysc Rothschilda.