Шрифт:
225 См. гл. II, отдел VI.
226 Описывая Рейн, он говорит: «Ubi Oceano appropinquat, in plures diffluit partes, multis ingentibusque insulis effectis, quarum pars magna a feris barbarisque nationibus incolitur (ex quibus sunt qui piscibus, atque ovis avium vivere existimantur), multisque capitibus in Oceanum influit». (Приближаясь к Океану, он (Рейн) разделяется на несколько рукавов, образующих много больших островов, из которых большая часть населена дикими и варварскими народами (из которых иные поддерживают свое существование рыбой и птичьими яйцами), и затем несколькими устьями впадает в Океан. (Цезарь, De Bello Gallico, IV, 10).
227 Hamerton, French and English, pp. 61, 265.
228 Следующие страницы не более, как резюме некоторых умозрительных замечаний этих писателей. См. Pösche, Die Arier, p. 210; Penka, Origines Ariacae, p. 115.
229 Цезарь, De Bello Gallico, VI, с. 13 et 21.
230 Bacmeister, Allemannischen Wanderungen (Stuttgart, 1867).
231 Теория, что кельты распространились в сравнительно недавнюю эпоху из Галлии по направлению к долине Дуная, в настоящее время почти совсем оставлена.
232 Renan, Langues Sémitiques, p. 47.
233 См. диаграмму, изображенную выше.
234 Schmidt, Verwandtschaftsverhältnisse, p. 17.
235 См. Max Müller, Lectures, Vol. II, pp. 195, 196.
236 См. карту, находящуюся в I части Suomalais — Ugrilaisen Seuran Aikakauskirja (Гельсингфорс, 1886).
237 Anderson, Sludien, p. 184.
238 Ibid., p. 185.
239 Oliphant, Standard English, pp. 45–72.
240 Ibid., pp. 241–247.
241 Sayce, Principles, p. 29.
242 Schleicher, Compendium, pp. 821–822.
243 Ibid., p. 746.
244 Penka, Origines Ariacae, p. 212.
245 Max Müller, Survey of Languages, p. 86.
246 F. Müller, Allgemeine Ethnographie, pp. 32, 527; Sayce, Introduction to the Science of Language, v. II, p. 178; Hovelacque, Science of Language, pp. 152, 174.
247 Max Müller, Lectures, v. I, p. 319.
248 Sayce, Principles, p. 258.
249 Sayce, Статья «Grammar» в Encyclopoedia Britannica.
250 Kellgren, Die Grundzuge der Finnischen Sprachen, p. 59.
251 Sayce, Статья «Grammar» в Encyclopoedia Britannica.
252 Diefenbach, Origines Europae (Франкфурт, 1861); Cuno, Forschungen im Gebiete der Alten Völkerkunde (Берлин, 1871). Anderson, Studien zur Vergleichung der Indo-Germanischen und Finnisch-Ugrischen Sprachen (Дерпт, 1879); Weske, Ueber die historische Entwickelung der Finnischen Sprachen im Vergleich mit der Indo-Germanischen (Дерпт, 1875).
253 Thomsen, Ueber den Einfluss der Germanischen Sprachen auf die Finnisch-Lappischen (Галле, 1870); Ahlqvist, Die Kulturworte der West Finnisehen Sprachen (Гельсингфорс, 1875); Schader, Sprachenvergleichung und Urgeschichte.
254 Cuno, Forschungen, p. 52.
255 Weske, Entwickelung, p. 5; Anderson, Studien, p. 108.
256 См. другие примеры у Андерсона: Studien zur Vergleichung der Indo-Germanischen und Finnisch-Ugrischen Sprachen, pp. 107–109.
257 Weske, Entwickelung der Finnischen Sprachen, p. 7. Papillon, Comparative Philology, p. 161.
258 Donner, Die gegenseitige Verwandtschaft der Finnisch-Ugrischen Sprachen, p. 62.
259 Ibid., p. 93.
260 Ibid., p. 73. Weske, Untersuchungen zur Vergleichenden Grammatik des Finnischen Sprachstammes, p. 39.