Шрифт:
двиджа-мани гора амани джаге,
бхаката-самуха лоийа сатхе,
гела нагара-брадже
2
‘татхаи татхаи’ баджало кхол,
гхана гхана тахе джхагджера рол,
према дхала дхала сонара агга,
чаране нупура бадже
3
мукунда мадхава йадава хари,
болена боло ре вадана бхори’,
мичхе нида-баще гело ре рати,
диваса щарира-садже
4
эмана дурлабха манава-дехо,
паийа ки коро бхава на кехо,
эбе на бхаджиле йащода-сута,
чараме подибе ладже
5
удита тапана хоиле аста,
дина гело боли’ хоибе бйаста,
табе кено эбе аласа хой,
на бхаджа хрдойа-радже
6
дживана анитйа джанаха сар,
тахе нана-видха випада-бхар,
намащрайа кори’ джатане туми,
тхакаха апана кадже
7
дживера калйана-садхана-кам,
джагате аси’ э мадхура нам,
авидйа-тимира-тапана-рупе,
хрд-гагане вирадже
8
кршна-нама-судха корийа пан,
джудао бхакативинода-пран,
нама вина кичху нахика ара,
чаудда-бхувана-маджхе
1. Едва заалел восток, возвещая о восходе солнца, как Господь Гаурасундара, драгоценный камень среди брахманов, пробудился ото сна. Окруженный Своими преданными, Он пошел по городам и деревням Надии.
2. Татхай, татхай– бьют мриданги, и в такт им звенят в этом киртане джханджи. Золотое тело Господа Гауранги трепещет в экстазе любви к Богу, и колокольчики мерно позванивают у Него на ногах.