Вход/Регистрация
Осмондаги бахт
вернуться

Хакимов Донёрбек

Шрифт:

Парчаланган юрагим парчаси,

Келмас энди асло ўз олига.

Кўз ёшларим оиб дарё бўлади,

Онам келмаса энди ёнимга.

Эркаласа, босса барига,

Мехр бериб, турса ўлимдан.

Бошимни ўйиб ётсам оёига,

Жаннатнинг хидини хидларди бурним.

Ойижон, мехрибоним. Яна тонг отди. Ширин уйуда ётган фарзандингиз яна кўзларини очди. Минг афсузки унинг кўзлари, бугун мерга тўлган, юзлари порлаб турган онасини кўра олмади. Биласизми ба мисли туш кўраётган инсондайдим. Кўзларимни очганимда бошка бир дунёга келиб олгандай бўлдим. Боша оила, боша одамлар, янги бир дунёнинг бошланиши эди. Ойижон, каердасиз? Нега али амон келмадингиз? Наотки мени соинмадингиз? Энди еч ам келмайсизми? Мени болам деб барингизга босиб, эркалатмайсизми? Балким буларнинг барчаси тушдир. Бироздан сўнг ўйониб кетсам хаммаси ўз холига айтар. Биламан сиз бизни еч ачон ёлиз ўйган эмассиз. Сиз албатта келасиз. Мен бунга ишонаман. Чунки оналар ўз фарзандини ёлиз ташлаб ўймайдилар. Фарзандларини ийин бир аволда яшашларига асло йўл бермайдилар. Мен сизни яши кўраман. Ишонаманки сиз ам мени яхши кўрасиз,-деб кўзларида ёш билан ойнадан ташарига араб турарди. Анашу пайтда эшик таилай бошлайди. Рауф чўчиб кетди. Эшик томонга аради. Эшик янада аттиро таиллай бошлади. Рауфнинг кўз олдига ота –онаси билан бўлган вокеалар эсига кела бошлади. ўранидан Алфия кампирнинг олдига келиб ётиб олди. Рауфнинг бу аракатидан Алфия кампир ўйониб кетди. улоига эшикнинг кимдир таиллатаётган овози эштиларди. Алфия кампир ўрнидан турди. Эшик томонга яинлаша бошлади. Эшикни очмочи бўлиб, эшикнинг тутичини ушлади. Эшикни таиллатаётган уй бекаси Сабинур эканлигини англаган хизматчи Алфия кампир Рауфни яшириш аракатига туша бошлади. Чунки Рауфни уй эгаси Сабинур кўрса яхши бўлмаслигини биларди. Ана шунинг учун ам Рауфни яшириб, сир салашга арор илди. Эшик олдидан Рауфни олдига шошиб келди. Рауфни ёто остига яширди.

– Мен сени бу ердан чиармагунимгача жим, гапирмай ўтир хўпми, – деди Алфия. Рауф Алфия кампирнинг бу гапларидан ўра бошлади.

– Нега бувижон, – деди Рауф. Кўзларидан ўркаётгани билиниб турарди.

– Ёмон одамлар сени олиб кетмочи, – деди Алфия. Рауф тезлик билан ётонинг остига кириб олди. Алфия мато билан ётони устини ёпиб ўйди. Чуур-чуур нафас олиб эшик томонга яинлаша бошлади. Бироз тинчланиб олиб, эшикни очди. аршисида оволари солинган, жали чииб турган Сабинур хонимни кўрди.

– Аф этинг хоним. Ухлаб олибман, – деди Алфия кампир.

– Мен билан келинг, – деди Сабинур хоним. Алфия кампир ўлини кўксига кўйиб чуур-чуур нафас ола бошлади. Орасига ўгирилиб аради. Рауф ётган ётони кўздан кечирди ва Сабинур хонимнинг орасидан кетди.

Алфия кампирнинг Афифа хонимга айтган сўзларидан йилай бошлади. Орасига ам ўгирилиб арамасдан тун яримида йўлида давом этарди. Анча йўлни юрганидан сўнг эса, ерга йору туша бошлади. Афифа хоним каерга ва нима масатда кетаётганини еч ам билмасди. Унинг хаёли жуда паришон эди. Аммо унинг кўзларидан кўз ёшлари еч ам тўхтамасди. Йўлида юришда давом этаётган Афифа хонимнинг улоларига араванинг овози эштила бошлади. Аммо еч ам этибор бермай йўлида давом этишга аракат иларди. Лекин ич ичидан ўрарди. Арава яинлашиб келарди. Афифа хоним араванинг янада яинлашиб келаётганини сезгач янада кучлирок ўра бошлади. Юраглари дуккиллаб, тез ура бошлади. Афифа хоним аравага арагани сари ўра бошлади. Аста секин кўзининг ири билан орамочи бўлди. Аммо уддалай олмади. Янада тез юра бошлади. Арава унинг яинига келди. Афифа хоним араванинг ўтиб кетишини кутиб, юзини тескари буриб, юришда тўхтаб олди. Арава ам Афифа хоним тўхтаган ерга келганда тўхтади.

– Эй, хоним – деб чаирди аравачи. Афифа хоним унинг юзига арашга ўрарди. Аста секинлик билан унинг юзига аради. Сочларига о тушган, юзларидан нур порлаб турган кишини кўрди. Арава ам шохона эмас, оддий эди. Афифанинг ўруви йўола бошлади. У ўзини хотиржам ис иларди. Аммо еч нарса демасди.

– аерга кетяпсан? – деб сўради аравачи. Лекин Афифа хоним еч нарса демасди. Фаатгина олдидаги йўлга араб ўйди. Чунки Афифа хоним аерга кетаётганини билмасди. аттоки хозир аерда турганини ам билмас эди. Аравачи Афифа хонимнинг юзларига араб турарди. Афифа хоним саволига жавоб бермаганлиги учун уни соов бўлса керак деб ўйлади. Уни ам ўзи кетаётган ишлоа кетаётган бўлса керак деб ўйлади.

– Гапира олмайсанми? Майли ўтир, – деди аравачи. Афифа хоним шошганича аравага чииб жойлашиб олди. Улар йўлни давом этдилар. Анча йўл йўрдилар. Афифа хоним ухлаб олганди. Араванинг илдираклари тошга тегиб арава силтаниб кетди ва Афифа хоним ўйониб кетди. ўрганидан юзлари оариб кетганди. Юраги дуккиллаб ураётганди. Аста секин араванинг ойнасидан ташарига аради. Арава бир миёрда йўлини давом этарди. Лекин араванинг ойнасидан араб турган Афифа хонимнинг кўзлари ўзининг вайрона бўлган ишлоига тушди. Аравадан тушмочи бўлиб араванинг эшигини ура бошлади. Араванинг ичидан келаётган овозга аравачи аравани тўхтатди. Афифа хоним арава тўхтагач, аравани эшигини очиб пастга тушти. Толар орасини оралаб ўтган йўлдан ишлоини кўриб турарди. Кўзларида ёш билан ерга тизалаб ўтириб олиб йилай бошлади. У ерда болалари ва турмуш ўртои билан ўтизган кунларини хотирлаб янада амгин холда эди. Унинг бу аволини кўрган аравачи унинг ёнига яинлашиб келди. Афифа хонимнинг елкасига ўлини ўйиб уни овутмочи бўлди. Унга нима дейишни ам билмасди.

– изим, сенинг хаётингда нима воеалар бўлган, яхшими ёки ёмон бунисини билмайман. Аммо сен кучли бўлишинг лозим. Бу ишлони ахволи ва бу ерда яшайдиганларнинг аволи барчага маълум. Аммо сен ўзинг ва яинларинг учун янада кучли бўлишинг керак. Кўз ёш инсонни малубиятга учраганини ва заифлигини билдиради. Кўз ёшларингни арт ва яшаш учун кураш, – деб орасига арава, томонга йўл олди.

– Тўри, инсон оласа ам, оламаса ам пешонага ёзганини ўзгартира олмайди. Рамат сизга. Инсон яшаш учун курашиш керак эканлигини менга ўргатдингиз, – деб аравачининг юзига аради. Аравачи киши Афифани соов деб ўйлаганди. Нима деб жавоб беришни билмай олди.

– А-а-а, – деб араб турарди аравачи.

– Менга ёрдам бера оласизми, – деб суради Афифа.

– Мен сенга андай ёрдам бера олишим мумкин? Агар буни уддалай олсам хурсанд бўлардим, – деди аравачи.

– аршимизда турган ишлони кўряпсизми? Ана ўша ишлога олиб бориб ўя оласизми, – деди Афифа.

– Ахир у ер жуда хафли-ку, – деди аравачи.

– олиб кетган бир нарсам бор уни олишим керак, – деб аравачини алдади. Аравачи унинг бу гапини анча муддат ўйлаб олди. Аввалига ўра бошлади. Лекин Афифа хонимнинг ахволини кўргач унга рами келиб таваккал илишга арор илди.

– Розиман, – деди аравачи. Улар от аравани вайрона бўлган ишло томонга араб буришди ва йўлда давом этишди. Анча йўл юриб ишлога кириб келдилар. Одамлар хаммаёни тозалаб аввалги ахволига келтиришга аракат илишарди. Афифа хоним аравадан тушди. Одамлар таниб колмаслиги учун юзини ора мато билан ўраб олганди. ишло оралаб уйи томонга келарди. Атрофни томоша илиб келаётган Афифа хоним ишло одамларига ачинарди. Бир ватлардаги бахтли, юзлари кулган инсонларни биронтасини хам кўрмасди. Аксинча хомуш, паришон, юзларидан кулгуси кочган инсонларни кўрарди. Уларнинг барчасига ёрдам бергиси келарди. Лекин хозирги вактда унинг ўзига ёрдам бера оладиган инсоннинг ўзи йў эди. Афифа хоним йилай бошлаганди. Кўз ёшлари юзидаги кора матосини намлаб йилаётканини билинтириб турарди. Унинг бу ахволини кўрган аравачи ёнига яинлашиб келди. Пиёда юриб келаётган Афифа ишлони анча оралаб ўйди. ишло одамалари гавжум бўлиб турганини узодан кўрди. У ерда нима бўлаётганини билиш масадида яинлашиб келди. Не кўз билан арасинки, ишлонинг ўртасига барчага Чилтон ким эканлигини билдириш масадида Хафиз осиб кўйилганди. Одамлар Хафизнинг осилиб турган мурдасига араб турардилар. Афифанинг оё ўллари алтираб кетди. Ўзини тутиб туролмади. Баириб юборди. Тўпланиб турган одамлар ва Чилтоннинг одамлари унга аради. Афифа яна бирор нарса деган бўлса унинг ам ахволи шундай бўлиши маълум эди. Буни сезиб олган аравачи Афифа Хафизнинг аёли эканлигини англади. Унинг хётини салаб олиш масадида унинг ёнига яинлашиб келди.

  • Читать дальше
  • 1
  • 2
  • 3

Ебукер (ebooker) – онлайн-библиотека на русском языке. Книги доступны онлайн, без утомительной регистрации. Огромный выбор и удобный дизайн, позволяющий читать без проблем. Добавляйте сайт в закладки! Все произведения загружаются пользователями: если считаете, что ваши авторские права нарушены – используйте форму обратной связи.

Полезные ссылки

  • Моя полка

Контакты

  • chitat.ebooker@gmail.com

Подпишитесь на рассылку: