Bardzo dobrze dziala, gdy siedzimy na r'oznych krzeslach i odczuwamy siebie jako r'ozne pod osobowo'sci, ale zawsze z pozycji trzeciego obserwatora. siedzimy na jednym krze'sle, opowiadamy, co tu czujemy, na drugim krze'sle, i koniecznie z pozycji trzeciego obserwatora, bo naszym zadaniem jest uprawianie trzeciej cze'sci, a nie godzenie tych dw'och. Potrzebujemy trzeciej cze'sci, zawsze potrzebujemy trzeciej pozycji. My je jakby przesuwamy, przestawiamy, zamieniamy w co's jednego i uprawiamy trzecia pod osobowo's'c. Mozesz tez robi'c to w r'oznych pomieszczeniach – wtedy jeste's w jednym pokoju, potem w drugim. To r'owniez dziala dobrze. To moze by'c ukladanie dowolnych przedmiot'ow, to moze by'c wszystko. Bierzesz dlugopis, oznaczasz go jedna rzecza; kubek, oznaczasz go czym's innym i po prostu z tym pracujesz. Wtedy albo znajdujemy trzeci wariant, albo sami tworzymy ten trzeci wariant, rozwijamy go. Mozna to zrobi'c na rekach, jak uczyl mnie 'sp. Dovlatov, jeden z moich ulubionych nauczycieli i psycholog'ow. Zademonstrowal te redukcje na dloniach. Robimy jedna cze's'c jedna reka, druga cze's'c druga reka i robimy ko'ncowe zlozenie w ramionach, r'owniez wewnetrznie tworzac trzecia cze's'c. Dotyczy to pojecia konfliktu wewnetrznego.

W wewnetrznym konflikcie zawsze dobrze zadziala wydobycie trzeciej cze'sci. Cokolwiek, z czym pracujesz: karty, przedmioty, ludzie… Swoja droga, wspaniale dziala, je'sli postawimy dwie osoby do odegrania tego konfliktu, podczas gdy klient obserwuje. Byla taka sesja: dw'och psycholog'ow pracuje w parach i czesto korzystaja z tej metody. Oni rozgrywaja konflikt, a ty przygladasz sie z boku i stajesz sie ta trzecia pod osobowo'scia, kt'orej potrzebujemy. Poniewaz widzisz to w innym kontek'scie, jest w tobie co's trzeciego – obserwator, kt'orego potrzebujemy.

Je'sli zapytasz psychologa, co robimy z konfliktem wewnetrznym lub zewnetrznym, najprawdopodobniej powie, ze godzimy pod osobowo'sci, i nie bedzie mial do ko'nca racji. Bo gdy skupiamy sie na ich pojednaniu, to juz jeste'smy na zlej drodze. Wla'sciwy spos'ob to taki, ze kultywujemy trzecia pod osobowo's'c. Gdy spr'obujemy je pogodzi'c, automatycznie pojawi sie pewien rodzaj obserwatora. Ale naszym zadaniem jest zrozumienie, ze to obserwator jest najwazniejszy. Musimy uczyni'c tego obserwatora doroslym, wielkim, globalnym. I wtedy zajmie miejsce tych dw'och, kt'orzy walcza.

Kolejna z moich ulubionych technik na konflikty wewnetrzne jest harmonizacja wewnetrzna. Bardzo podoba mi sie ta technika. Pozwala to na swoiste zacie'snienie wszelkich wewnetrznych konflikt'ow. Ta technika nie dziala tak kierunkowo jak inne, ale czasem klienci mecza sie z prostymi dzialaniami. Na przyklad, je'sli bede pracowal codziennie tylko z DPDG, to efekty beda rewelacyjne, albo je'sli bede pracowal tylko z COT, to efekty beda 'swietne, ale klient sie znudzi. Mozna da'c sztuke, jakie's kartki i to jest jedna z technik, kt'ora dobrze sie sprawdza i bawi.

Do harmonizacji stanu wewnetrznego potrzebujemy pieciu arkuszy. Pierwszy arkusz – jaki byle's kiedy's? Musimy napisa'c co najmniej siedem przymiotnik'ow i narysowa'c obraz lub wybra'c z kart metaforycznych. Dobrze sprawdza sie karty Demidowa "Obraz kobiety i obraz mezczyzny", takze moje cudowne karty "To we mnie", bo tam tez jest rozbicie tego, co mialam w glowie, co mialam w uczuciach, jakie bylo moje polozenie.

Kiedy czlowiek to zrobi, nastepnym arkuszem jest to, jaki jestem teraz?

Po trzecie – jak widza mnie inni?

Po czwarte – jak bedzie?

Po piate – czym nigdy nie bede?

A potem rozmawiamy z osoba na kazdej pod osobowo'sci. Najpierw rozkladamy je na podlodze, czlowiek moze po nich przej's'c. Pytamy, jak brzmi kazdy z nich? Jaka muzyke, jaki ruch ciala ma kazda z tych pod osobowo'sci? Np. osoba stoi na jednym arkuszu, pytamy: "Jak to brzmi?". "On brzmi jak walec". "Jaki ruch? Ruszaj."

Kolejna pod osobowo's'c stoi na innym arkuszu i czuje go. Dalej jest najwazniejsze, jakie sa interakcje miedzy nimi: kto kogo lubi, kto kogo nie lubi, jak brzmia wszyscy razem? Z reguly ta pod osobowo's'c jest naszym cieniem. W normalnej zdrowej psychice nie powinno tam nic by'c, ale je'sli co's tam jest, to ta nasza pod osobowo's'c jest wyparta. Kazda pod osobowo's'c moze odpowiedzie'c na kazde pytanie.

Naprawde uwielbiam te technike i dziala bardzo dobrze, harmonizuje i jest na wszelkie wewnetrzne konflikty. Podstawowa metoda pracy jest albo kultywowanie trzeciej pod osobowo'sci, kt'ora jest pomiedzy, albo praca przez, albo jeszcze lepiej, obie. To bylaby podstawa. Technika ta bardzo dobrze harmonizuje, jest plynna, dynamiczna i ciekawa, a jej wykonanie zajmie cala godzinna sesje. Bedzie to demonstracyjne dla Ciebie i zaradne dla klienta.

Chcialabym zaproponowa'c Pa'nstwu model pracy z konfliktem intrapersonalnym w metodzie terapii poznawczo-obrazowej CBT.

W tej metodzie zapytamy, dlaczego pod osobowo's'c, kt'ora "chce" je's'c, gdy jest zla? Odpowiedzi znajdziemy w pewnych wydarzeniach, podczas kt'orych ugruntowaly sie pewne przekonania. Na przyklad, gdy matka zbesztala, c'orka zjadla cukierka i poczula sie lepiej. Albo gdy nauczycielka nakrzyczala na dziewczynke, ta zjadla kanapke i poczula sie lepiej. I ta fizjologiczna reakcja jest rejestrowana w jej umy'sle.