– Азырынча башкага оозуардан чыгарбагыла, кийин кр берсин.

– Макул апа.

– Мен Абдраимдикине барып келейин, Сабира дагы тргн турат, кабар алып койбосом болбойт, – деди да ылдыйкы йн жнд. Негизи чо й, кичи й дешч, Абдраимдер йлнгндн кийин й салып блнгн ошондуктан алардын йн кичи й же ылдыйкы й деп коюшат. Ал келгенде Сабира жатып алып уктап калган эле. Эшиктен кирген кайненесин сезген дагы жок, акырын кирип келе жатып:

– Сабира, ээ Сабира, ботом кечке уктай бербей ара-бери басса боло, тргн жеил болот, – деди наалый, – Тур, кеч бешим болуп калды.

– Аа-а апа, качан келдииз эле? – Кзн ушалап кериле туруп анан сыртка чыкты, – Абдраим келе элек го?

– Жумушка кетти беле?

– Ооба.

– Келет анда, ал келсе экр йг баргыла, келин тамак жасап жатат, чогуу тамактаналы.

– Макул, апа, – Сабира оозун ача эстеп алды.

– Анда мен кеттим, боюнда бар аял кп басат, тргнг абдан жеил болот, жата берип кыйналып жрб.

– Ооба апа, – Сабира уялгандай жер карады, Сабира Абдраимдин экинчи аялы, Адинадан кийин келген. Глпари сйлн короодон чыкты.

– Капырай, азыркы жаштар жаталак дегеле, колу бошунда ишин жасап албайбы, керээлден кечке жата бербей, – Ал йн жеткенде Азимдин келип калганын крд, ал атасы эк сйлшп турган экен: «Каап, айтпа деп койбой, мейли садага кетейин, кубанып калсын», – деп ойлонуп жете келди.

– Мурдуа келгир десе, тим эле дердедеп калган тура, – мулудай клп уулун зн тарта эки бетинен пт, – Кут кылсын балам, аман-эсен кзг крнгч киши-карага айта бербегиле.

– Макул, апа, – Азим апасына жылмая карады, – Угуп алып аябай сйнбдмб.

– Кудай кубанчыды кут кылсын.

– Ошондой эле болсун апа, ал силердин небереер болот да.

– Айла-анайын, Адина бала менен кыйналбасын, мен йг кирейин, – деп Глпари ичкериге кирди, – Кызы уктадыбы, балам?

– Ооба апа, Гк уктап калды.

– Садага болоюн десе, кудайым ушул кызды силерге периште кылып жнткн экен да.

– Ошондой болсо керек апа.

– Тамакты асып койду беле?

– Ооба, бышайын деп калды.

– Абдраим менен Сабираны чакырып койдум, алар кийин укса таарынышат, мындай кубанычтуу жаылыкты аларга айтпай койсок болбойт эмеспи.

– Ооба апа, айтпай кантип коймок элек.

– Тобо де балам, кптн бери трбй жрс балам, этият бол, бирнн сзнд, бирнн тилинде бар.

– Макул апа, – деп Адина унчукпай калды.

Ошентип кптн кткн кубаныч з койнуна алып эми трбй калдым го деп жргн Адинанын кубанычтан жрг элеп-желеп болуп Глбахарды кудайындай крп жерге-сууга тийгизбей карап-багып жатты. Сабира экинчи кызын трп алды, Фатима трлгндн эле момурап жоош болду, Абдраим да кубанып эклп карап жашоолоруна ыраазы болуп жашап калды. Ошол жылы жазга жуук Адина уул трп алды. Кубангандарын айтпа, атын Уланбек коюшту, артынан убай-чубай уул-кыз келе берсин деген тилек кылышты. Кп адам чакырып шаан-шкт деле кылган жок, баланын туулганына эмес турганына сйн деген эмеспи илгерки ата-бабалар.

Глбахар кздр жайнаган, татына кыз болуп чооюп келе жатты, жетиге чыкканда мектепке барды, ошол жылы Сабира бешинчи кызын тргн, жаш аялмет болуп кыйналганынан ал Глбахарды сурай албай шылтоолоп сурап келе берет. Бир жолу жекшемби кн келип:

– Апа, Гкн жиберип койгулачы, балдар менен кыйналып жатам, кир когумду жууп алайын, – деди.

– Ботом, итирейтип буга бала бактыргы келеби, шылтоону башкага айт, эми Адина менен Азим силерге береби, анан калса эк те аны жакшы кршт, – Глпари келинин сйкрбй карады.

– Жок апа, анда-санда жиберип турсаар, жардамдашып турсун, – деди Сабира жер карай.

– Жее, – деди Адина, – Гкн сизден талашпайбыз, бизге ак жолтой болуп берди, бала чн жаман крншпйл, барса барып келип турсун, мен сизден алыстатпайм, – деди клмсрй, – Ал й менен бул йдн кандай айрымасы бар, колунан келишинче ббктрн каралашсын.

– зр билгиле, айланайындар, – деп Глпари эки келининин ынтымактуулугуна ыраазы боло карады, – Дегикиси баланы ортодо чайналтпай з-зрч мамиле кылгыла, бакма бала кыйын болот.

– Апа, Гкн мен эч нерсе дебейм, эсине киргенде баарын з тшнп алат, жеем да андай эмес.

– Мен эмне демек элем апа, бала болуп кетиптирминби же мен сени ыйлаактыгыдан тажап берип койгом демек белем? – Сабира эшикти карап коюп клгн болду, – Мен жн гана жардам берсин деп жатам, Адинанын з кызы болсо деле сурап келет элем, анда эмне дейт элеиз?

– Шум келиндер ай, мейли Гкн чакырып алып кет, кайра кечке калтырбай жибер.

– Жарайт апке, – Сабира ордунан туруп эшикке жнд.

Ал сыртта ойноп жргн Глбахарды ээрчитип йн кетти, бирок канчалык аны кызым деп айткысы келсе дагы имериле албады: «Деги ушул кызга мээрим тшпд, неге мындай болду, з баламды жээригеним кызык, ушундай да болот экен ээ?», – деп ойлонуп жрп дагы да трд, кийинки кезде тукум улаар уулум жок тмб деп кп ойлончу болгон эле. Эки й, эки бир тууган абдан эле ынтымактуу болчу, ата-энелерин сыйлап, эки келин алдынан кыя тпй тамагын даамдап берип турат. Бир жолу эшикте жргн Глбахардын н «чыр» этти эле баары жабыла чыга калды. Ал чптн стнн жыгылып кетиптир.