І тады, якраз калі ён прыспешыў крокі, каб толькі хутчэй канец гэтаму ўсведамленню, паражэнню і горкаму адчаю за жыццё, адкрылася плошча, дзе пад сонечным крыжам і, нібы па канцах сонечнага крыжа, стаялі чатыры баявыя калясніцы і звісалі да зямлі чорныя, страшныя грывы коней, якія касавурылі крывавымі вачыма. І ўздымаліся над імі вазніцы. І звісалі ў пыл зробленыя са шкуры насарога рамяні, прывязаныя да дышляў баявых калясніц.
