Забі ў сабе Сакрата!
вернуться

Віктар
Шрифт:
СПРЭЧКА Закрычаў капітал сусьветны: - Пі-і-і-і! Прачынайся ды йдзі на працу! А працоўны народ супакоіў: - Сьпі. Быў бы сэнс дзеля іх старацца. Капітал сусьветны сваё: - Працуй! Гэта твой сьвяты абавязак! А працоўны народ: - Замаўчы, буржуй, Досыць нам сацыяльных казак! Учапіліся ў кудзеры і па скон Іх дзяруць за сьвятую мэту: – Абуджэньне душы сусьвету! – Не, за ейны спакойны сон!
* * * У мяне зачасалася сьпіна - на ёй завялася вош. Я гэта так не пакіну. Калі ня я, дык хто ж? Бывае, пасьля куфлю піва дрэва шукаць ідзеш - так хочаш зрабіцца шчасьлівым. Калі ня тут, дык дзе ж?
ПРАЛЯТАЛІ ПТУШКІ Праляталі птушкі Над зялёным лугам Паскідалі птушкі На зямельку яйкі На патэльні луга Бела-залатыя Смажацца яешні - Белыя рамонкі.

ЭРДЭЛЬТЭР’ЕР

І Я кpaў дабро чужых кватэр. Мяне кусаў эрдэльтэр’ер.
ІІ На поле выпала раса. Эрдэльтэр’ер мяне кусаў.
ІІІ На срэбратканым дыване эрдэльтэр’ер кусаў мяне.
* * * Сьвет - тэатар. Людзі ў сьвеце Хто актор, а хто глядач, Хто буфетчык у буфеце, Хто вахцёр, а хто - прабач... Хто прымае ў гардэробе Курткі, шапкі, паліто, Хто цукерачка ў вантробе, Хто - наогул абы-хто.
ЧАПЛЕЛАСІ Чапля да лася чаплялася, чаплялася - і аддалася. I ў чаплі павылупляліся маленькія чаплеласі - крылатыя, рагатыя, зь дзюбамі й капытамі. А потым за чапляй ганялася з чапялою ласіха. I галасіла, галасіла, пакуль у лесе не зрабілася ціха.
*** Маё сэрца стукоча, як швальная машынка - Няўдалае дзіця фірмы “Атрапас” - Якая толькі й ведае, што рваць ніткі. Ёй бы рабіць лапшу.
ЧАМУ Я ВЭГЕТАРЫЯНЕЦ Я С А М М Я С А
ТРЫІЯЛЕТ-БРАХІКАЛЯН Са- Ла, Мя- Са Я Ку- Са- Ла.
ТУЮГ БАГЕМНЫ Не кахала Пія Ніна, хоць той граў на піяніна. Пій паіў Яніну з гора: – Пі, Яніна!.. Пі, Яніна!..
ТУЮГ ЗАСТОЛЬНЫ Давай нальем яшчз віна! На “херас”! І “сацыві” - на! Калі нас знойдуць у канаве - дык будзе ў тым чыя віна?
ТУЮГ ЭКАЛЯГІЧНЫ Каб не засохлі, мо, расьліны, падліць ім трэба мора сьліны. Ды дзе ж той сьліны столькі ўзяць, калі навокал - мор асьліны?
*** Лыжнік сеў за піяніна. “У рзшце рзшт адшукаў вольны столік”, - з палёгкай падумаў ён.
*** Хаты бяз дахаў Шаты бяз птахаў Ем без нажа Хрэн без маржа
НА ЛОЖКУ (Недакладныя рыфмы) Я ляжу-сяджу на ложку, Зьвесіўшы, гайдаю ножкай. І таму я вельмі хутка Застануся без абутку.

КЛЮБ АМАТАРАЎ АДЗІНОТЫ

ЛЮБІ Любіш катацца?
– любі вазіць саначкі. Любіш кахацца?
– любі крывавыя плямачкі. Любіш быць першым?
– усіх астатніх забі. Любіш чытаць вершы?
– любі, любі...
ПЛЯГІЯТ Арцюр Рэмбо нацягнуў між дахаў вяроўкі, Між зор нацягнуў жалезныя тросы, Я прыйшла і скрала ўсё гэта. І вось я танчу.