Шрифт:
Сиз сафарларда бўласизми?
–
Албатта, ишим сафарда юриш билан ўтади.
–
Ундай бўлса аёлингизга ул эмас ўйнаш керак.
–
Эй ахмо ул андай хаддинг сиди менинг латофатли аёлим тўрисида шундай дейишга.
–
Сиздек ёши ўтиб олган беўхшов эркакнинг ёшгина хушрўй аёл учун нима кераги бор.
–
У мени севади.
–
Йў, у атайлаб шундай дейди холос.
–
Сен беаё сўзларни гапиряпсан.
–
ул беаёлик илаолмайди, унинг барча хохишлари кишанлаб ўйилган.
–
Аёлимга ўйнашнинг нима кераги бор?
–
Сизнинг унга нима керагингиз бор.
–
Сўзларинг бироз ўйлантириб ўймода.
–
Мени сотиб олинг, аёлингизни асл масади аста-секин фош бўлади.
–
Яна нима ишлар ўлингдан келади?
–
Масаллар айтиб бераоламан.
–
ул бўлатуриб масал ам айтаоласанми?
–
обилият хаммада бор, уни биз уллардан тортиб олишади-да, кейин тинимсиз камситишади.
–
ани бир эшитайлик, сўзла.
–
Сизга маъул бўлармикан?
–
Аввал эшитайликчи.
–
Масаллар харкимга ам бирхилда ёабермайди.
–
андай одамларга ёади?
–
Жуда ам аилли одамларга ёади холос.
–
Сенинг наздингда мен аилли одамга ўхшамайманми?
–
Унчалик ам аилли кўринмайсиз, лекин окўнгил эканлигингиз ани.
–
Нега бундай хулосага келдинг.
–
Чунки хотинингиз нима деса ишонаберар экансиз.
–
Сен улвачча хийла аилли кўринасан.
–
Тўри сўз ёки аилли бўлиш ул учун ортича хусусият вати келса кўргиликдир.
–
Тўри айтасан, ал сен учун хатто зарарли, хужайинингга нисбатан аилли бўлсанг оласан балога.
–
Бундай кўргиликларга кўп учраб калтакни тайида олган пайтларим кўп бўлган.
–
Майли, кўп гапириб юбордик энди масал айтиб мени бир увонтирсанг сени сотиб оламан.
–
Бир эмас бир неча масал айтганим бўлсин
ПРОМЕТЕЙ BA ОДАМЛАР
Прометей Зевс амри билан лойдан одамлар ва хайвонлар-ни яратди. Бирок Зевс кўрдики, онгсиз хайвонлар анча купайиб кетибди. У айвонларнинг бир исмини нобуд килиб, одамлар ясашни буюрди. Прометей топширини бажарди; аммо окибати шундай бўлдики, айвонлардан кайта ясалган одамлар инсон киёфасини олган эсалар-да, алблари айвон тахлитлигича колаверди.
Масал купол ва нодон кимсаларга карши каратилган.
ГЎНГKAPFA БИЛАН ТУЛКИ
Гўнгкарга бир бўлак гўштни илиб кетиб дарахтга унди. Буни кўрган тулкининг ўша гўштни егиси келди, гўнгарганинг тўрисида туриб олиб матовларни ёдира кетди: у наадар улу, наадар чиройли, барча кушлар устидан подшо бўлса бошалардан яхширок подшолик илишига хеч шубха йу, албатта, овози ам бўлганда шундай бўлиши турган гan эди. Гўнгарга ўзининг овози борлигини жуда кўрсатгиси келиб, аттик. аиллаб юборди, шу онда гўшт озидан тушиб кетди. Тулкихон эса югургилагенча гўштга ёпишди-да, шундай деди: «Эх, аравой, агар каллангда аклинг хам булгандами, подшохлик илиш учун сенга боша хеч нарса керак бўлмасди».
Масал лама одамга нисбатан ўринлидир.
ЭМАН ВА АМИШ
Эман билан амиш, ким кучли, деб бахслашибдилар. Кучли шамол турганда амиш унинг шиддатидан ерга апишиб, омон олибди; эман булса шамолни бутун , куксини тутиб арши олибди, кучли шамол уни илдиз-пилдизи билан упориб ташлабди.
Масал кудратлилар билан бахслашмаслик жоизлигини кўрсатади.
АРСЛОН ТЕРИСИНИ ЁПИНГАН ЭШАК