Серебряков деген кісі еді. Оны не боланын сол кйі білмедім.

Армияда “Контр смерш” деген болушы еді. Соны арамаына

алынды ма деймін. Сол барлаушыларды шабуылы кезінде дивизия

штабында отыран радист жігіт дуалдан тіп келіп тиген оа отыран

орнында алыпты, оны кейін білдік. Енді мына гімем неге “43

жылдан со” аталады.

Соан келейік.

Перзенттерімізді ыздарыны ішіндегі кішісі – Пернеш.

Пернеш з алауымен лсарылы Есентемір руынан Арыстанмен

жптасан. Сол Арыстанны кесі далыа екі жыл бойы шаырып,

аырында, алыс болса да, біз – мен, Раушан жне Тазагл шеуміз

поезбен жола шыанбыз. Осыдан бірнеше жыл брын мен

Алпысбай деген жолдасымды Атбе облысты газетіне беріп,

“айдасы Алпысбай?” деген таырыппен іздеу саланмын. Маала

газетке басылыпты. Содан кейін мен Атбеліктерден кп уаыта

дейін хат алып трдым. Бл зінше бір сала жыр. Мені газетке

78

жазан хатым бірден Маев Дйсеналиді олына тсіпті. Ол жігіт

майданда менімен бірге болан жігіт. Бас жаында айттым ой: жау

барлаушылары штаба жабуыл жасаанда, коммутаторды жлып

алып, комроты бір байланысшыны олына стата салды демен пе

едім. Сол байланысшы Маев Дйсенали екен.

Хатты ашып оиды. Е соында Алтынбеков Саынды дегенді

кргенде, кзі жар ете аландай, бкіл майдан мірі кз алдына

елес беріпті де, мені дл сол кезімдегі бейнемді кз алдына

елестетіпті. Сол келіп жатан хаттарды біреуі – Дйсеналидікі. зі

жайлы млімет берген. Менен де зім туралы толы жазуымды

срайды. й адресін беріп, она болуа шаырады. Дйсенали

Алматы Жоары партия мектебін бітіріпті, ауданды газет редакторы

болан. Дл сол кезде облысты газетті блім мегерушісі екен. Екі

перзенті бар: ызы - дрігер, трмыстанан, лы – облыста, ол да

жеке й. зі йелімен бірге блек трады екен.

лсарылы даа шаырумен келе жатан кезіміз – 29

март(наурыз) 1988 жыл екен.

Мангышлак вагонына билет ала алмай, билетті тра лсарыа

аланмын, жйрік поезді (№7)2- вагонына мінгенбіз. Жол – жнекей,

тіркеме вагонда орын босатылатынын біліп, Атбеге келген со,

ауыспашы боланбыз. Шиеліден шыарда Дйсеналиа да

телеграмма жолдадым: “Едем Клсары, поездом седьмым, можешь

встречатся. Сагиндык Алтынбеков.” – деп.

Таертегілік Атбеден тстік. даа бара жатанны олы

бос болмайды ой; екі олымда екі чемодан, соымнан кемпірім мен

тууа жаын келінім зора еріп келеді. Мен Дйсеналиды

ойлааныммен, есіме тсіре алмаанмын, Вокзал алдына келіп

тотадым, олым да талып алан екен. Анандай жерде ш адам тр,

адам кп боланмен, соны біреуі маан арай олын шошайтты да,

жре бастады. шеуі де адымдай басып келеді. Біреуі келді де, мені

шатай алды. Бетімді аймалап сйіп те, жалап та жатыр. Мен де

барынша ысып, кез келген бетін сйемін. Бір кезде олдарымызды

бір – бірімізден босатып, аландарымен ауышып жатырмыз.

асындаы екі жолдасы чемодандарды олдарына алып, вокзал

ішіне, одан сырта тартты. Мен: “Билетті алайын”, - дедім. Оны да

жасады. Екі жеіл машинамен келген екен, тартып келеміз. йелі

есік алдында ктіп тр екен. йге де ендік. Жааы кткенні екеуіні

бірі жолдасы да, бірі з баласы екен. Дайын шай да келді. Шайдан

брын ішке симай бара жатан х икаялар, рет ктпей, ауыз

жаптырмай бара жатыр. Бір кездерде облысты ветерандарды

бастыы бізді блімде болан артеллерист, азір 2 – дрежелі соыс

мгедегі бір жігіт те келді.

Бізді тіркелетіп вагонымыз 8 сааттан кейінгі Атбе –

Астрахань поезына тіркеледі екен. Осы йде тра 7 саат отырды.

Айтылмаан гіме жо десе де болады. Сонда да таусылатып емес.

Бір реті келіп алды білем, жау оршауында 3 тулік болып, 4

79

партизан отрядын орап алана ауысан екенбіз. Маан атылан

о комроты Кузьминге тигені де айтылды. Коммутатор да айтылды.

Соны алып кеткен мен едім ой! – деді Дйсенали. Екеуіміз де

крсініп салыппыз олй, соан. Бір – біріміз крмегенімізге 43 жыл

болан екен. Атбе аласында 101 – ді аллеясы, паркі жне музейі

бар екен. Сол музейде мен баранымда, майдана аттанан 9 мы

адамны 361- ні тірі екені жазылыпты. Сол музейде мені де

суретім сатаулы. Музейді жазу дптеріне із алдырды, кемпірім,