телеграфистік жмысымда отыранмын. Кешкі 9 – 10 – дарды

шамасында “ Серия “Г” – деп аталатын телеграмма абылдап

алдым да, ізбе – із зім (тртіп солай болатын) скери

комиссариата алып бардым. Телеграмма конверт ішнде. Оны ашып

боланша, кідіріп труым керек. Мазмны – орта дрежелі білімі бар

40 адамды Атбе облысты скери комиссар арауына, 40 атты

Жамбыл облысты скери комиссар арауына жнелту. Комиссар

оып болып, бара бер дегенінде: “Ерте келе берейін бе?” – дедім.

Ол н де атан жо. Сонымен, ертеіне повестка(шаыру ааз) да

келді. 42 адам шаыран екен, бріміз де жарады. Стройа тызып:

– кім майдана барысы келмейді? – деді. Ол кезде бармаймын деу

атымен жо болатын. Екеуі арты екенін мен ана біліп трмын. Мен

бірге скен жолдастарымнан алым жо, кні ерте таы шаырады,

танымайтындармен кетесі, ол маан тсінікті. Сол алан екеуді

біреуі Жааоранны сунаы Ержанов Ахмет деген жалыз басты

кемпірді жалызы еді. Ол кейін Ташкент аласында (1943ж.) скери

училищені бітіріп, сонда оытушы болып алады. Кейін КазГУ – ді

бітіріп, сонда оытушы болады.Оу, іздену барысында тарих

ылымдарыны докторы дрежесіне жетеді. Бізді елді ызы

Аханова нипаа йленеді. нипа 3 балалы боланда дние салады.

Ахмет кейін йленген екен, кейін Ахмет те (1996- 97) айтыс

болыпты. 14\XII-1941ж. кешкілік вагонмен (сол кезде солай) майдан

жаа жріп те кеттік. Атбеге де келіп жеттік. Ткірген ткірік жерге

атып тседі. Сол жолдастарымнан мен бір блек байланысшылар

батальонына тап болдым. Міне, ендігі жерде соыс аяталып, елге

кеткенімше, мені майдандас жолдасым-осы Алпысбай.

Енді Алпысбайым андай еді, соан келейін. Алпысбай

Байанин ауданынан, орта дрежелі білімі бар. Мен араа жатсам,

ол сан –сары. 101 ОСБ-ны рамындамыз. Жатар жайымыз

брыны педучилищені 3 абатты оу корпусы. Жаа рылан

71

бригадада екі-а телеграфист-морзистпіз. Біреуі Терезектік

Жансейтов. лі з бетінше жмыс істеп кете алмайды, лі йреніп

жетілмеген. Мен брындары ауданды байланыс торабында

телеграфист-морзист болып істегенмін. Облысты телеграфта (2-

абатта) ш сменада 180 адам (барлыы да йел жынысты)

телеграфист істейді. Бір ана бір кзі аласыз жо ер кісі механик

екен.

1942 жылы майдана кеткенше (ыса арай) сол облысты

телеграфта Алысбай екеуміз таертенен кешке дейін жмыс

істейміз. Алпысбайым келген телеграммаларды скери блімдерге

жеткізіп трады. Орыс арасында кп болмаан, ымпыл-жымпыл

сйлесіп кетуге лі орашалатау.Мына блмені ішіндегі трлі

аппаратураларды брі оан таырарлы. Бір кні йелдер

жаынан:"Алматы істемейді, останай істемейді" т.б. дауыстар шыа

бастады. Бір кезде механик жетіп келіп:"Что ты делаешь?!"-деп

жекіргенде, артыма арасам, Алпысбайым коммутатордаы

штепсельдерді біріп суырып, біріп айта осып отыр екен. Ол оан

ызы сияты. Дереу механик штепсельдерді з орындарына осты.

Байланыс алпына келді. Енді бан тиіспе деп жатыр. Бір кні

Чкаловпен жмыс кбірек болып,мені жан-жаыма арауа

ммкіндігім болмаан еді. Отан орау министрлігінен К.Е.

Ворошилов шып келіп, бізді бригаданы дайындыын тексеруге

келген-ді. Сол телеграмма да мен арылы ткен. Кн суы. ар

алы. Кешкілік казармаа айтуымыз керек еді, Алпысбайым жо.

Бір кезде арасам, брышта залды жылытатын электр

пеші(ондыры) бар еді. Соан арап отырып, шынтаымен сйеніп,

маужырап йытап отыр. Аузынан суы шбырып аып отыр.

Оятанымда, ме-зе болып трды. Есін жидырып, жатар орнымыза

да келдік. Таы бірде казармаа жаындап аланбыз. арасам,

Алпысбайымны мрны кгеріп кеткен. "Ойбай, мрны кетті, ар

алып уала!"-дедім. Сол кні жылы жерге кіріп келгенде, мрны тсіп

алар еді. Енді Алпысбайым ширай бастады. Орысша сйлесе де

бастады. ыз-келіншектермен утыдасып,зіл-оспа айтысуда.

Барлы жадайды біліп жргенде, зімізді майдана

аттануымызды білмей алыппын. Шифрограммалар сті-стіне

келетін. Оны расшифровкасын білмеймін. Тс айтан кез.

Бригаданы байланыс бліміні бастыы жетіп келіп, бкіл архивті