Lakin bunlari demk asan idi. G"ulbahar n geyindiyini, n yediyini bilmirdi. Onun is getmyi d, isdn glmyi d, c"ork yemyi d, bir s"ozl, hr sey kortbii olurdu. Hyat hvsi s"onm"usd"u. Inana bilmirdi ki, hacansa bu hali kecib ged bilr.

Evdkilr isd idilr. Birc G"ulbahar bu g"un is cixmamisdi. Shr yuxudan oyanandan basi gicllnirdi. Zng calinanda agir addimlarla qapiya sari getdi.

– Kimdir? – dey sorusdu. Cavab g"ozlmdn qapini acdi.

G"ozlrin inanmadi. Bu, Rsid idi. Ariqlamisdi. Bunu o dqiq hiss etdi. Rsid soyuqdan g"oyrmis halda qapinin agzinda dayanib ona baxirdi. Hec biri danismirdi. N G"ulbahar onu icri dvt etmy "oz"und c"urt tapir, n d Rsid bir klm s"oz dey bilirdi. Rsid, nhayt, qtiyytini toplayib G"ulbaharin llrini ovcuna aldi:

– Bayramimiz m"ubark, G"ul"u! Bes il vvl hec zaman ayrilmayacagimiza s"oz vermisdik, gl gedk evimiz. Artiq d"oz bilmirm. Insafin yoxdumu snin? – Rsid bu s"ozlri el mhrman dedi ki, G"ulbahar hec n sorusmadan:

– Drdin alim… – deyib onun boynuna sarildi.

Bu dogma, mehriban ss "uc"un Rsid nec d darixmisdi. Bu iki klm onun b"ut"un ruhunu oynatdi, "omr"un"un n sirin anlarini yadina saldi. Ilk df Rsid illrdn bri "uryind gzdirdiyi sevgisini ckin-ckin ona bildirnd G"ulbahar titry-titry picildamisdi:

– Drdin alim…

B"ut"un duygularini bu iki klm il dilin gtirmisdi. Bu iki klmd cox sey vardi – sevgi, etibar, sdaqt, fdakarliq.

Toy g"un"u ag g"oyrcin bnzyn glin tamasa etdikc Rsidin qulaqlarinda el hey sirin bir picilti sslnirdi: «Drdin alim…»

Onda nec d xosbxt idilr! Yox, vvlki xosbxtlik indikinin yaninda hec n idi. Uzun ayriliqdan sonra yenidn bir-birin qovusmaq "ozg sadt idi.

– Bs… – G"ulbaharin ssi titrdi. Lakin Rsid onun n demk istdiyini o saat basa d"usd"u.

– Indi bizim oglumuz var, – Rsid bu s"ozlri fxrl dedi.

– Nec? Oglumuz var? – G"ulbahar sevincini gizld bilmdi.

Eltisinin d"ord"unc"u df hamil oldugunu bilirdi.

– Tk bizim yox, qardasimin da.

– Bir usaq iki ev arasinda qalacaqmi?

– Yox g"ul"um, usaqlar kiz dogulublar, onlarinki da oglandi, d"ord"unc"u oglan. Allah onlari c"ut verib ki, valideynlrinin g"ozlri qalmasin.

– Ilahi, s"uk"ur sn! N yaxsi ciragimizi s"onmy qoymadin. Rsid, biz ata-anayiq, el deyilmi? Bu g"un n yaxsi g"und"u, ay Allah, inana bilmirm…

G"ulbahar sevincl Rsidin o "uz"undn bu "uz"undn "op"ur, el hey tkrar edirdi: «Drdin alim, drdin alim…»

Bu g"un Azadla Ayg"un"un evlnmlrinin on ili tamam olurdu. On il vvl onlarin toy mclisi milli adt-nnlr uygun dm-dstgala qurulmusdu. "Uc g"un, "uc gec ckn yemk-icmk, cal-cagir, snlik mclisi Ayg"un"un agappaq glinlik donunda ata evindn Azadgil k"ocmsi il yekunlasmisdi.

O zamandan on il kecirdi. Bu m"uddt rzind Azadla Ayg"un"un yatlarinda cox sey bas vermisdi. "Ovlad sevinclri, ail qaygilari icind illrin nec "otd"uy"un"u, gnclikl acan vidalasdiqlarini iss etmmisdilr. Kecib gedn bu on il onlar "uc"un amar olmamisdi. Trs kecilr kimi o qdr dalasmisdilar ki! Hyatlarinda sirin anlar, xosbxt g"unlr d az olmamisdi. Amma ndns r ikisinin yaddasinda dava-dalas daa cox qalmisdi. Zaman "otd"ukc, V"uqarla Aytn b"oy"ud"ukc "ozlri d bilmdn xasiyytlri dyisir, tbitlrin bir m"ulayimlik glirdi. vvllr oldugu kimi daha r bos seydn "otr"u dalasmirdilar. Hr ikisinin n b"oy"uk qlbsi o idi ki, bir-birin g"uzst getmyi "oyrnmisdilr. Bu da evd s"ul demk idi. S"ul sraitind yasamaq, sn dem, o qdr d ctin deyilmis.

D"uz bir ft idi ki, yubileyi arda v nec kecirmk bard m"ubais edirdilr. Nayt, qrara gldilr ki, tdbiri «G"or"us» restoraninda n yaxin dostlari olan Qrib – Almaz, Adil – Adil, Azr – "Ulft c"utl"uklri il bir yerd kecirsinlr.

Axsam saat altida qapinin zngi calindi. Ayg"un sacinda biqudi, ynind xalat qapini acanda Azad irslnib "oz"undn cixdi:

– Camaat orda bizi g"ozlyir, sns l d geyinmmisn.

Basa d"usm"urm, srdn n il msgul olmusan?

– Hirslnm, usaqlari anamgil aparmisdim, indic glmism. Besc dqiqy geyincym.

– Snin bes dqiqn bir saat ckir.

– Azad, aglima yaxsi bir fikir glib, – dey Ayg"un bic-bic g"uld"u.

– N fikirdir el? – Azad maraqla sorusdu.

– Deyirm gl bu g"un restorana toy paltarimizda gedk.

– Sn n danisirsan? G"orn-elyn biz n deyr? Hm d on il vvlin paltari ctin ki, ynimiz glr.

– Niy glmir? N sn k"oklmisn, n d mn, bir balaca t-qana dolmusuq, vssalam, – dey Ayg"un inadla dediyind israr eldi.

– Sn Alla, gl camaati "oz"um"uz g"uld"urmyk. Adam kimi geyinib gedk. – Azadin s"ozlrindn Ayg"un mismirigini salladi:

– Grk bu g"un mnim xtrim dymysn. N olar, arzumu g"oz"umd qoyma da…

Xeyli cn-bogazdan, m"ubaisdn sonra Azad razilasdi. Ayg"un sevinck qonsu otaga kecib oradan qara cemodanini gtirdi. Onu acib icindn ag glinlik donunu, duvagini, ag dikdaban ayaqqabilarini cixartdi. Bu nec ild dflrl cemodandan cixarib srtl tamasa edib yerin qoydugu glinlik libasini geyinmk "uc"un sacindaki biqudilri acdi, ynindki xalati cixardi. G"uzg"un"un qabagina kecmk istyirdi ki, birdn Azad g"ulmkdn qss eldi. O, el brkdn g"ul"urd"u ki, Ayg"un ec n basa d"usmyib incidi: