Шрифт:
Фаўст
Ішло, кульгала, падала, ўставала, І раптам потырч пляснулася, ўпала.Мефістофель
Становішча ў найлепшы акурат, Бо кожны сам сабе і кум і сват; Падняўся смерд на поўны рост, Гізуе, прэ, задраўшы хвост. Ды ўжо абрыдла многім свара тая. Крычаць: «Дзе ж трон, дзе ты, царква святая? Спакой і лад у край вярнуць пара! Калі замала розуму ў цара, Пасадзім іншага; любоў народа Яму здабудуць мір і згода».Фаўст
Папоўшчына!Мефістофель
А хто, як не сутаны, Маліцца любяць на трыбух напханы? Яны найбольш пілі і жэрлі, Цяпер, глядзі, з ражном паперлі: І вось правіцель наш набожны Ідзе на бой, на бой апошні.Фаўст
Шкада, ён добры быў і мілы.Мефістофель
Не траць надзеі да магілы. Хадзем і выцягнем за вушы Вялікасць гэтую з калужы. Хто ведае, ці будзе лёс удалы, Калі пашчасціць — вернуцца васалы.Яны выходзяць на ўзгор’е і аглядаюць войска ў даліне. Знізу чуецца барабанны бой і ваенная музыка.
Мефістофель
Нішто пазіцыя, каб выйграць бой, Няма там толькі нас з табой.Фаўст
Пра перамогу не кажы. Ты ж любіш толькі міражы.Мефістофель
Ты лепей слёзы страху вытры,— Перамагае той, хто хітры! А я ўжо сам сваё ўтрасу. Разбіўшы ворага дашчэнту,— Ахвотна здасць табе ў арэнду Манарх прымор’я паласу.Фаўст
Служыць ты хочаш? — што ж, служы, Хітруй, чаруй, перамажы!Мефістофель
Я стану пад тваё начала, Будзь ты за обергенерала.Фаўст
Мо завялікі гонар, дабрадзею,— Я ж і камандаваць не ўмею.Мефістофель
Калі мазгуе генеральны штаб, Патрапіць даць каманду эскулап. Я план даўно давёў да ладу І маю ўжо для гэтай мэты раду З чароўных сіл і духаў гор. Цяпер пара трубіць ім збор.Фаўст
О, бачу, зброя іх блішчыць на сонцы. Відаць, пайшлі з табою горцы?Мефістофель
Як Пітэр Сквенц{244}, я сёння склікаў Найлепшых з лепшых — трох асілкаў!Уваходзяць Трое Дужых{245} (Кн. царстваў, ІІ, 23,8.)
Мефістофель
Глядзі, ідуць мае героі; Апрануты як след яны, У новых латах і пры зброі — Як роджаныя для вайны.(Ad spectatores)
Якраз і мода настае На рыцараў, турніры, латы — Дык прыдадуцца і мае Алегарычныя салдаты.Даўбайла (малады, лёгка ўзброены, страката апрануты)
Хто паглядзіць мне ў вочы дзёрзка, Таму заеду ў карак і у морду, А хто наўцёкі ўдарыць порстка, Таго адпраўлю ў пекла к чорту.Хапайла (у сярэдніх гадах, добра ўзброены, багата ўбраны)
Дарэмна вашы бітвы, сечы, Інтрыгі вашы — смехата. Хапай у торбу і — на плечы, А ўсё астатняе — лухта!Трымайла (у добрым веку, увешаны зброяй, проста апрануты)
Бывае, што за нюх табакі Дабро сплыве ад небаракі, Як бы яго і не было. Узяць — не штука, утрымаць — задача. Па-мойму, ўдача ёсць удача, Калі напоўнена кубло!