салдым. Ол – н – тнсіз отырды да алды. Шамасы, мені имайды.

Кіліне келеді ме деп ойлайды – ау. Бір кезде мені: «Бар шыным» -

деп, кзіме еріксіз жас алдым. Сондаы – дниедегі у бас болып

тпеу. Екеуміз ойланып – ойланып, Сбиханадан бала алайыа

келістік. Бір емес, 2 – 3 рет алды та. Егізін де алды. Ішінде жастай

айтыс боланы да болды. Ал, есейе келе, з бетімен суып кеткені

бізді атты толандырды. Оны шет жаасын крді де ой! Ана жолы

зі ауылдан алып келген бала – мені бауырымны баласы. кесі

де, шешесі де бар. кесі бір момын кісі, ауылды жерде есепші

болып істейді. Баланы оытып жр едік. Кше балалары деген,

сіресе басшыны балалары, брі жеткілікті, оларды ыждааттап

баылайтын адам жо, бзытара еріп, ойына келгенін істей

бастады. Содан бл ортадан ауыстырып, ауыла жіберіп едік ой!

Онда да жептуір бола оймапты. Содан аманында егесіне табыс

етейік деп алдыртты. кесін шаырып алып, зіне табыс еттік.

Уаыт тіп жатыр. немі йде она бола бермейді. Кейде екеуміз

оаша аланда, екі олымыз алдымыза сыймай алады. Таы да

ойды – аылды мен бастадым:Былтыр жазда келгеніде, ауылдан

бір ыз, бір л бала оуа тспекші болып, осы йде экзаменге

дайындалып жатыр еді ой. Соны лы тсе алмай, елге кетті. Екеуі

де мені тркін жаымнан. ызы оуа тсті. Ааа: «Осыан тсуіне

тіл жрдеміді жаса» - деп едім, солай болан болуы керек.

... Жылына екі рет астанаа (Алматыа) барып трушы едім.

Барысымен, аайыма, жеешеме слем беруді дадыма

айналдыранмын. Арасына кн салып барсам, олар маан ренжіп

алатын еді. сіресе мені тергейтін жеешем еді. Ол: - Поездан

ашан тсті? Содан бері айда жрсі? Осы сен менен де жаындау

анау жеешее кідіріп жрсі-ау! – деген сияты кдігін де осатын.

Жаын деп жееше деп отыранындай бар: ата жаынан

араанда, ол жаынына жаын. Оны да ері жептеуір ызмет

жасаан адам. Біра екеуіні де кісілігін ат-тйе тарта алмайды:

кшеніп, ыырсып сйлеседі. Сондытан ілуде болмаса, бара

бермеймін. Бдан тысары осы екі жеешемні релі оты бірге

68

жанбайтындай. Оны да айтан жааы мені атты тергейтін

жеешем: екеуі бір шаырылан оната шлкем-шалыс келіп

алыпты. райсысыны отандары баса-баса болса да, ерлеріні

лауазымдарын салыстыран ба, лде одан да зоры болан ба,

йтеуір, бірін-бірі натпайды. Біра кпшілікке крінбеген, сыр

бермеген сияты. Сыздап сйлейтінні ш лы ш отан болып отыр.

Дегенмен, парасаттылыы анадан кемдеу. «лы болса, кішік бол»

онда жо есебі. Елге келгенде тбемізге ктеріп, алдына тсіп,

рдай жоралаушы едік. алаа баранда, ана мінезін крген со,

аяымызды тарта ойды: кездесе аланда, ра жалпылдаймыз

да оямыз. Сол бір баранымда, тергеген жеешем менен кіре

берісіімде-а, крімдік срады: сйіншісін де айтып жр. уанышы

ойнына сыймай, жргекке оралан сбиін де крсетті. зім туып

алдым деп жатыр, мен срамасам да. Аяймын ба, тты болсын

жаудырып жатырмын.

Атын Баян ойыпты. Талай аналарды кріп жрміз ой. Сол

Баян тілі шыып, жріп кеткенше, бір-а рет ндатаан жргегіне

кіші дретін шыарып алыпты. Мндай ыпты асыраыш адам бола

бермес. Таматандыру, йытату дегенні брі белгілі мерзімдерінде

орындалады. Сол баладан баса жмысы да жо болар, дегенмен,

дл олай асырау, трбиелеу кез келген ананы олынан келе

бермейді.

Сол Баянны тап-тап басып жрген кезін де крдім. Ая киімін

кимей, еденді баспайды. Жерде кзге ілінер кішкентай зат жатса,

дереу барып алып, тиісті орына апарып салады. Жап-жас кнінде

келген онаа уана арап, кетерінде «Кетпесеізші» деп жалынып

траны. Кетіп бара жатыранында олын былап, «дас-дас»

айтатынына ызыасы. Баянды аайым туды деуге болатындай,

аузынан тскен де алан, айнымайды-ау, айнымайды. Арада талай

жылдар тіп кеткен. Бір баранымда студент екен. Бл кезде ата-

анасы артайан, зейнеткерлікке лдеашан ткен кез. Трбиелеген,

асыраан анасы науас: зора жреді, бір ол, бір аяы анны

ысымы ауруынан нашарлаан. Аай болса, ол кезде сексенді

мегерген. Бос кезінде естелік не, мемуар ма жазуды стінде екен.