Шрифт:
Гамункул
Вось так я пасігналю ў шкліну.Шкло звініць і свеціцца.
Ну, рушылі, прыгоднічкі, ў даліну.Фаўст (адзін)
О, дзе ж яна? Не ўведаю ніколі! Няхай яна па гэтым не хадзіла полі, Няхай у хвалях ручаін Фарсала Прыгожых ног сваіх не абмывала,— Затое мова тут яе гучала. Я ў Грэцыі і, як Антэй, стаю,{163} Душой і целам чую моц сваю. Не наракай, што зноў адзін ты,— Ідзі смялей у лабірынты.(Ідзе.)
Каля вытокаў Пенея
Мефістофель (прынюхваючыся)
Блукаючы між вогнішчаў паганцаў, Дзівуюся з іх звычаяў і танцаў: Вось гэта моды, этыкеты — Той напаўголы, той раздзеты; А сфінксы й грыфы — не па нас:{164} Ні грацыі няма, ні складу, Павыстаўлялі напаказ, Брыдота спераду і ззаду. Пачвары ўсе! Народзец цёрты! На што ўжо ў нас заўжды бедлам,— Ды антыка пабіла ўсе рэкорды. Аднак я госць, — і сама ўраз. Паклон мой грывам і дзядам, Бо тут не Брокен, а Парнас.Грыф (гугніва)
Не крыўдзі нас! Мы грыфы, а не грывы. У карнясловах сэнс ёсць асаблівы: Этымалогіі-штукаркі беражыся — Наборам слоў вам пафарбуе ліса; Між тым «гаргара», «грыф», «гара», «герой» Не ставяцца ў адзін карэнны строй.Мефістофель
Тут можна вывесці і лепшы рад: «Грыф — граф — грабі — грабежнік — град».Грыф (у ранейшым тоне)
Калі і гэты рад мы даказалі, Пакрыўджаныя нам хвасты ўразалі. Грабі, гарні дзяўчат і скарбаў горы. Грабежнікі ў фартуны — у фаворы!Мурашкі-волаты{165}
Вы кажаце пра тыя «скарбаў горы», Што мы панапіхалі ў нашы норы? Ды арымаспы ж высачылі нас,{166} І скарбы зніклі, знік увесь запас.Грыфы
Мы іх паклічам да адказу.Арымаспы
Не сёння толькі, сёння — свята; А нам да заўтра хопіць часу Перахаваць усё, што ўзята.Мефістофель (седзячы паміж сфінксамі)
У вас так проста ўсё, што мне міжволі Паразумецца з вамі закарцела.Сфінкс
Мы выдыхаем гукі і ніколі, Як вы, не апранаем іх у цела. Але скажы ўсё ж словам, хто ты?Мефістофель
Усяк завуць мяне. Няма ахвоты Лічыць імёны. А ці ёсць тут брыты? Цікаўны люд! Вандроўкам вельмі рады; Без іх руіны вашы, вадаспады, Напэўна ж, не былі б адкрыты. Мяне брытанцы ў нейкім вадэвілі The old Iniguity{167} аб’явілі.Сфінкс
Але чаму?Мефістофель
Па-свойму, бач, цвяроза.Сфінкс
Ну, добра, кінем — гэта ж проза. Скажы, калі ты добры звездачот, Што сёння нам вяшчае зорак лёт?Мефістофель (гледзячы на неба)
У небе ззяюць зоры, месячык рагаты — І я прыйшоў сюды, нібы дахаты: Сяджу, тваёю поўсцю абагрэты. Нашто ж глядзець на зоркі і планеты? Дай мне шараду ці загадку.Сфінкс
Ты сам шарада, дзіўны госць! Вазьмі хоць гэту напачатку: «Усе яго скубуць за поўсць, Святошы ён замест пластрона, Зладзею — кампаньён, заслона, А Зеўсу — як забава проста».{168}Першы грыф (гугніва)
Ён вораг мне,Другі грыф (яшчэ больш гугніва)