Шрифт:
— A kto (а кто)? — zdziwil sie pan Muldgaard (удивился пан Мульгор).
Leszek wykonal w kierunku Zosi uspokajajacy gest (Лешек совершил в направлении Зоси успокаивающий жест; wykona'c — исполнить, совершить).
— My tez (мы тоже) — odpowiedzial (ответил он). — On ma na my'sli nas wszystkich (он имеет в виду всех нас). m'owmy po kolei (давайте говорить по очереди), co kto pamieta (кто что помнит).
Przystosowujac sie z pewnym trudem do formy pyta'n, niepewni, jakim jezykiem nalezy odpowiada'c, podali'smy mu personalia wszystkich obecnych w czasie zbrodni. Pan Muldgaard sobie notowal. Uzgodnili'smy czas przeniesienia sie na taras i sprecyzowali'smy stopie'n zazylo'sci z Edkiem. Nastepnie zaczelo sie trudniejsze.
— Co robily one? — spytal pan Muldgaard.
— Dlaczego tylko my? — zaprotestowala Zosia z oburzeniem i pretensja w przekonaniu, iz pytanie odnosi sie wylacznie do kobiet.
— A kto? — zdziwil sie pan Muldgaard.
Leszek wykonal w kierunku Zosi uspokajajacy gest.
— My tez — odpowiedzial. — On ma na my'sli nas wszystkich. m'owmy po kolei, co kto pamieta.
— Ja nogi (я — ноги) — o'swiadczyl stanowczo i bez namyslu Pawel (решительно и не задумываясь заявил Павел). — Pamietam same nogi (я помню одни/только ноги).
— Jakie nogi (какие ноги)? — zainteresowal sie pan Muldgaard (заинтересовался пан Мульгор).
Pawel popatrzyl na niego (Павел посмотрел на него), jakby nieco stropiony (как бы немного озадаченный; stropi'c — сбить с толку, озадачить).
— Nie wiem (не знаю) — powiedzial niepewnie (сказал он неуверенно). — Prawdopodobnie czyste (вероятно, чистые) …
Pan Muldgaard przygladal mu sie (пан Мульгор присматривался к нему = внимательно посмотрел на него) ze zmarszczona brwia i w glebokiej zadumie (морща брови и в глубоком раздумье).
— Dlaczego (почему)? — spytal stanowczo (решительно спросил он).
Pawel sploszyl sie ostatecznie (Павел окончательно встревожился; sploszy'c sie — испугаться, встревожиться).
— O rany (о, Господи), nie wiem (не знаю). No, bo to chyba myja, nie (ну, наверное, потому что их моют, разве нет)? Tu wszyscy myja nogi (тут все моют ноги) …
— Pawel, na lito's'c boska (Павел, ради Бога; lito's'c — жалость) …! — krzyknela zdenerwowana nagle Zosia (крикнула внезапно расстроившаяся Алиция). Z ulga pomy'slalam sobie (я с облегчением подумала /себе/), ze co za szcze'scie, ze nie ma tu zadnego z moich syn'ow (что за/какая это радость, что тут нет ни одного из моих сыновей).
— Ja nogi — o'swiadczyl stanowczo i bez namyslu Pawel. — Pamietam same nogi.
— Jakie nogi? — zainteresowal sie pan Muldgaard.
Pawel popatrzyl na niego, jakby nieco stropiony.
— Nie wiem — powiedzial niepewnie. — Prawdopodobnie czyste…
Pan Muldgaard przygladal mu sie ze zmarszczona brwia i w glebokiej zadumie.
— Dlaczego? — spytal stanowczo.
Pawel sploszyl sie ostatecznie.
— O rany, nie wiem. No, bo to chyba myja, nie? Tu wszyscy myja nogi…
— Pawel, na lito's'c boska…! — krzyknela zdenerwowana nagle Zosia. Z ulga pomy'slalam sobie, ze co za szcze'scie, ze nie ma tu zadnego z moich syn'ow.
Pan Muldgaard robil wrazenie czlowieka (пан Мульгор производил впечатление человека), kt'ory cierpliwie zniesie wszystko (который терпеливо вынесет все).
— Dlaczego same nogi (почему одни/только ноги)? — spytal (спросил он). — A reszta kadluba nie (а остальное туловище — нет)?
— Nie (нет) — powiedzial pospiesznie Pawel (поспешно сказал Павел). — Na nogach byla lampa (на ногах была лампа), a reszta kadluba byla w ciemno (а остальное туловище было в темно).