келеміз, - дедім мен. асымызда арта тартан жаын бір аасын да

ерте шыты. Бл кезде бл ініміз Шыншабайды – апанбетті досы,

бір – екеу оан жк те болмайды. Поезбен аудана жеттік. Сонда

трады, кесі жо, шешесі бар. пкесі трмыса шыан, блек

ауылда трады екен, інісі бір ауылда есепші. Демалыс кні. Келдік.

йінде шешесімен зі, арсы алды. даи ауылдаы науас

шешемізді, даларды срап жатыр. Мені бл йге бірінші келуім.

Ауылды жердегі бажасы мен айынбикесі де базара келген екен. Біз

баранда олар базара кетіпті. Шай ойылды, тама та істеліп жатыр.

Бір кезде базаршылар да келді. Тама ішілді. Енді жруіміз керек.

Келін киім - кешегін дайындай бастады. Бір кезде баладай олымен

ініміз мені тртіп алып, далаа ымдады. Шыты. кетпеймізге басты.

Мен келіспей батым. Сумкасын алып, келін де шыты. даи слем

айтан болып жатыр. Шофёр болан ініміз мені сйрей жнелді. Сол

мада магазин бар – ды. Баана келе жатанда, ол жабы еді.Бір

туірі лі солай екен. Біз екеуміз алдамыз да, келін айнаасымен

атар келе жатыр. Магазинге кіріп, жтып алса, онда ешкімді де

тыдамауды рекетін арастырып келеді.

Не керек, кн кешкірген кез еді, ондай нрсе табылмады. Осы

елді мекенде лкен арындасыны йі бар болатын. Сонда келдік.

Поезд тн ортасы ауа келеді. Кішкене жатып, поеза да келдік, міндік.

Аасы з ауылына тіп кетті де, біз шеуміз ауылдан тстік. Ерлі -

зайыпты адамдардай гімелеспейді де, жуыспайды да. Осырып

арап, айда келесі деуге отайлана береді. Екеуміз ккілдесіп

сйлесіп, алда келеміз. Маан ол: «Керегі жо, алмаймын!» - деп

ояды. – Болмайтынды айтпасайшы! Деп, мен айтамын. рі – бері

болмаан со, «Онда сен алаанынды ал, мны керексібесе бізді

йдегі жегеді ал!- дегенге шытым. Енді шамалы ойандай болды.

Мына алдаы жол айрытан ол з йіне, мен з йіме арай брылуым

керек. Ойланып келемін: «айт кейін, ерме маан!” – десе, анаусы ай

кйге тседі. Табан астынан оан да тсіл таптым:шешесіні олын

алып-а йге барамын. Кетерде ол кісіден сраанымда, келінімді

алып келіп бер деген болатын. йіне де барды. даиыны слемін

айттым. Ал, келін болса, енесіне слем жасап, з йіні адамындай

тірлікке кірісіп жре берді, состиып трмады. Шай оймашы болып

еді, демалайы деп, оан келісім бермедім. йтеуір, бірдеелерді

сылтауратып, кемпірмен гемелесіп, стулда отырмын. Інімні оан

оятын бір ана кінсі-тумайды деу еді.

– лі жас ой, дрігерге крінсін,- деудемін. й бір блмелі болатын.

Келінні шымылдыы сол баяы рулы кйінде екен. Тсек сала

бастады:баяы жас келіндерге салынатын тсектей, орысшылап

айтанда, бір жарым адам сиярлытай етіп салып жатыр. Брін

байап отырмын. Ініміз тсек асына исая кетіп, шешіне бастады.

19

Мені сонша отыра беріп, жесірім тсті ме, оштасып кеттім. мір

деген тіп жатты. Облыса барып, дрігерге крініпті, кемшілігін

жндетіпті. Оны брін ініміз айтады емес пе. Дниеге бір л перзент

келді. Анда-санда барып трамын:келін й тірлігіне те пысы,

ажарсыз да емес. Екеуі де барып тран ызанша, біреуді бетіне

жылы шыраймен араанны ізіне кдіктене алады. Оны стіне шап

етпе мінез бар, аянып алмайды.

Осы жаы бір кні болмаса, бір кні опы жегізеді-ау дедім ішімнен.

Бл кезде мен баса елді мекенде едім. Осы ауыла келіп, кетерімде

шешемізге слем бере кетейін деп келсем, жалыз зі отыр. Крк- крк

жтеледі. Бала да, келін де жо. Срасам, баласы йде жота

енесімен екеуі келіспей, дадыа айналдыран детпен, баласын

шатап, кетіп алыпты. Блініп алан ештее де жо кренеді. Бл

кеткенін ініміз білмейді, ол ауылда жо екен. Темір жол станциясында

бір сол руды ызы туан пке болып жр екен. Поезд келгенше,

сонда болатын шыар деді шешеміз. Мені де баытым сол станция,

мен де ауыла поезбен барамын. Срастырып, келінні баран йін

тауып алдым. Жааы “пкесі”болан йел дрсе оя беріп, “Егесізді

тапан екенсіздер!”- деп, бет батырмайды. Келінге олай айтып, блай

айттым, кнбейді. Мндайда аырын тере ойламаан адам ыын есіп,

“аыл” берген миына кіріп кетеді. Соан баып отыр. Болмаан со:”