Stosowana przez nas metoda gry byla nader oryginalna i stosunkowo malo kosztowna, polegala bowiem na tym, zeby nie stawia'c. Przeczekiwa'c kilka albo kilkana'scie obrot'ow kola i na nosa, na dusze, na instynkt oraz inne nadprzyrodzone elementy wylapywa'c numer akurat wtedy, kiedy wychodzil. Nos, dusza i instynkt, nie zawsze stawaly na wysoko'sci zadania i przewaznie numer wychodzil bez naszego udzialu. Wpedzalo nas to w rozstr'oj nerwowy, ale za to wypadalo niedrogo. Niekiedy za's sie udawalo, przynoszac imponujace zyski.

— Sluchaj, do licha, co m'owie (слушай, черт побери, что я говорю; licho — черт, бес, нелегкая)! — zniecierpliwilam sie (потеряла терпение я; cierpliwy — терпеливый). — Skoro nie ty (раз не ты), to powiedz mi (то скажи мне), wtedy, kiedy policja wychodzila (тогда, когда полиция выходила) i wszyscy polecieli sie zegna'c (и все полетели = ломанулись прощаться), to gdzie ty byle's (где ты был)?

— Tez tam (тоже там). Polecialem sie pozegna'c (полетел попрощаться).

— Kt'oredy (каким путем)? Dookola domu (вокруг дома)?

— Aha (ага). Teraz bede przeczekiwal czw'orke (теперь буду пережидать четверку).

— A przedtem byle's na tarasie (а до этого ты был на террасе)?

— Aha (ага).

— Majatek strace na ta idiotyczna trzynastke (я /целое/ состояние потеряю = разорюсь на этой дурацкой тринадцать) … I kto tam jeszcze byl (и кто там еще был)?

— Wszyscy (все). Postawi'c teraz (поставить сейчас)?…Nie, jeszcze przeczekam (нет, я еще подожду).

— Jacy wszyscy (какие = кто все)? Przypomnij sobie (припомни-ка) …No, jest (ну, есть)!

— Sluchaj, do licha, co m'owie! — zniecierpliwilam sie. — Skoro nie ty, to powiedz mi, wtedy, kiedy policja wychodzila i wszyscy polecieli sie zegna'c, to gdzie ty byle's?

— Tez tam. Polecialem sie pozegna'c.

— Kt'oredy? Dookola domu?

— Aha. Teraz bede przeczekiwal czw'orke.

— A przedtem byle's na tarasie?

— Aha.

— Majatek strace na ta idiotyczna trzynastke… I kto tam jeszcze byl?

— Wszyscy. Postawi'c teraz?…Nie, jeszcze przeczekam.

— Jacy wszyscy? Przypomnij sobie…No, jest!

— Trzyna'scie, osiem koron (тринадцать, восемь крон) — powiedzial krupier (сказал крупье).

— Za sz'ostym razem wyszla (на шестой раз вышло), stawiam (ставлю). Przeczekaj te czw'orke (пережди эту четверку). Wszyscy, to znaczy kto (все — это /значит/ кто)? Bo kogo's musialo nie by'c (потому что кого-то должно было не быть)?

— Kogo (кого)? — zainteresowal sie Pawel (заинтересовался Павел).

— Nie wiem, wla'snie ciebie pytam (не знаю, я тебя и спрашиваю). Przypomnij sobie, kto byl (припомни-ка, кто был).

— Henryk i Ewa i Leszek (Хенрик и Эва и Лешек). I gliny sie krecily (и менты крутились), Alicje tez widzialem (Алицию я тоже видел). Wla'sciwie wszyscy byli (в общем-то, все были), tylko kazdy wchodzil i wychodzil (только каждый входил и выходил). Aha, Elzbiety nie widzialem (ага, я не видел Эльжбеты).

— Elzbieta byla w kuchni (Эльжбета была на кухне). A nie widziale's (а ты не видел), kto wyszedl z domu tamtymi drugimi drzwiami (кто вышел из дома через те вторые двери)? Kolo furtki (возле калитки)? Uwazaj na te czw'orke (осторожнее с этой четверкой)!

— Trzyna'scie, osiem koron — powiedzial krupier.

— Za sz'ostym razem wyszla, stawiam. Przeczekaj te czw'orke. Wszyscy, to znaczy kto? Bo kogo's musialo nie by'c?

— Kogo? — zainteresowal sie Pawel.

— Nie wiem, wla'snie ciebie pytam. Przypomnij sobie, kto byl.

— Henryk i Ewa, I Leszek. I gliny sie krecily, Alicje tez widzialem. Wla'sciwie wszyscy byli, tylko kazdy wchodzil i wychodzil. Aha, Elzbiety nie widzialem.

— Elzbieta byla w kuchni. A nie widziale's, kto wyszedl z domu tamtymi drugimi drzwiami? Kolo furtki? Uwazaj na te czw'orke!