Шрифт:
Было видно, что генерал сильно разозлился. Но промолчал, коротко бросил: «Иди…»
Генералнинг ёмон жали чиани кўриниб турарди. Лекин менга индамади, гапни чўзмади, «Боравер», – деб ўйди.
Душанба куни мажлис. Ўзи шундо ам ар душанба бўладиган мажлисларни кўргани кўзим йў, бу сафаргиси айниса ортичалик илаётган эди. Камига ўша куни кечаси деярли ухламаганман, зўра кўзимни очиб, ишга учиб етиб келдим, апил-тапил формамни кийдим. Мажлис ани белгиланган ватда бошланади, кечикиш мумкин эмас.
Ланж бўлиб ўтирибман, кўзлар киртайган, оволарим шишиб кетган. ўмита раисининг гаплари улоимга бир кириб, бир кирмайди. арасам, ар гапида ўринбосарига мурожаат иляпти. У-бу таклиф бериб, кейин Гадоевнинг фикрини сўрайди. Гадоев одоб билан, чиройли илиб ояни пучга чиаради.
Шу пайт кутилмаганда Парпиев столга бир мушт туширди. Чойнак-пиёлалар учиб кетди, амманинг кўзи мошдай очилди.
– Эркин Файзиевич, сиз мени амо деб ўйлаяпсизми? Нима топширсам, «йў» дейсиз! Таклифларимни йўа чиаряпсиз, барча ислоотларимга тўсинлик иляпсиз!
Раис жал билан ўрнидан турган эди, стули бир чеккага учиб кетди. ўлидаги алам чирсиллаб синди, униям улотириб юборди. амманинг ўтакаси ёрилиб, зал жимжит бўлиб олди.
– Мана, Алламжоновни олайлик! – вазир залга араб, мени топди. Ўтирган жойимга ёпишиб олдим, бирдан ожатга боргим кеполди. – Мен унга китоб чиаришни топширгандим, сиз эса айдаб солибсиз. Нега бу китоб керакмас, дедингиз?
– Мен унаа демадим, унаа деганим йў… – ўзи-ни оламочи бўлди Гадоев. Унинг атти ўриб кетгани билиниб турарди.
Парпиев кўзойнагини ечиб, столнинг устига отиб юборди-да, залдан чиишда эшикни шунаа арсиллатиб ёпдики, деворда ёри пайдо бўлди.
Мен эса стулга ёпишганча ичкарида олиб кетдим. Гадоев аммага бир-бир кўз ташлаб, секингина: «Мажлис тугади», – деди. Йиилганлар жимгина тарала бошлади.
Кейин у менинг ёнимга келди.
– Бир даиага мумкинми? Кабинетинг аерда эди?
Икковимиз хонамга кирдик. У саволлари билан мени бурчакка тиради:
– Сенга нима ёмонлигим тегди? Нега устимдан шикоят илдинг?
Мен жонимни утариш учун, жойида озимга келган баонани тўидим:
– Эркин Файзиевич, Ботир Раматович сўраганига айтдим-да… Сизни «Китоб тўрт кунда ўхшамаса-чи», – деб куйиб-пишяптилар, дедим… Фалон гапига пистон деб жавоб бердим… Мени бошача тушунибди…
Табиийки, Гадоев айтганларимга ишонмади.
Уни анчалик ёмон аволга солганим бир неча даиадан кейин маълум бўлди. «амма ўз жойида ўтирсин, еч ким еч аёа чимасин» деган буйру келди. Ўша куни ярим кечагача амма хонасидан чимай ўтирди. Раис эса аёадир кетди. Кейин билсам, еч аерга хабар чииб кетмаслиги учун кўрилган чора экан бу. Гадоев ўзининг одамларини, танклари ва артиллериясини тортиб келишга улгурмасин деб шундай илинибди.
Эртасига мажлисга Бош вазир Шавкат Миромонович Мирзиёе11в келди. Гадоев лавозимдан олинди. Лекин у ам шунча йилдан бери бекорга биринчи ўринбосар бўлмаган экан, барибир танкларини ишга солибди. Ўринбосар бўлиб олди, фаат академиянинг12 ректори сифатида. ўмитадан кетиб, ички ишларга аралашмайдиган бўлди.
Унинг ўрнига озирги Бош вазир ўринбосари Безод Анварович Мусаев келди. Сиёсатимизнинг либерал аноти. У билан ишлаш анча осон эди.
Кейин ДС ва умуман давлат хизматидан кетиш навбати менга етди. Мен бу арорга калта ўйлаб ёки тўсатдан келмадим. Боша иложим олмаганди.
Ботир Раматович рабарлик илган амма идораларда афталик мажлисларнинг кун тартибини ўзи тузарди. Бу одатдагидек кимдир зерикарли исобот берадиган, амма «ачон тугаркин шу», – деб тезро уйга кетгиси келадиган мажлислар эмасди. ар сафар катта синовдан ўтгандек бўлардик. Раис ёрдамчилари бўлимлар учун алоида саволлар тайёрлаб ўйишарди. Бу бўлим рабарларини боши берк кўчага киритиб ўядиган саволлар эди. Парпиевга мажлисда кўтариладиган масалалар бўйича олдиндан маълумот тўплаб берилар, минбарга чиан ходим кўпинча алтис аволга тушар эди. Бўлим бошлилари калтак тагида олмаслик учун зўр йўлни ўйлаб топишди. Дилшод Тўрахоновдан «Бизнинг хизматни кун тартибига ўйманг», – деб илтимос иладиган бўлишди. Билмадим, балки уру илтимос билан иш битмагандир. Хуллас, кўпинча амма олиб, минбарга битта мен чиадиган бўлдим. Генерал мени аяб ўтирмас эди. Котибият бош-лии Дилшод Тўрахонов мени ўлгудай ёмон кўриб олган, ар сафар оёимдан чалишга аракат иларди.
Охири бу авол жонимга тегди. Нима, Соли ўмитасида мендан боша масала уриб олганми? Мен жадвал тузиб, унга амма бўлимларни, атто канцелярияни ам киритдим. Рўйхатга ўшилмаган фаат оровул олди. бу ужжатни Парпиевга олиб кириб, охирги пайтлари мажлислар бир олипда ўтаётганини айтдим. «амма навбати билан исобот берсин, ар бир бўлим ўзининг ишини матбуотда ёритсин», – дедим. У рози бўлиб, жадвални имзолади.
Энди мени минбарга чиаришса, топшириларни кимлар бажармаётганини шартта айтадиган бўлдим. Мутарам амкасбларим озимни ёпиш учун мени ам «Тўрахоновнинг рўйхати»га киритиб ўйишибди. Ўртага пул ташлашган бўлишса керак.