Шрифт:
(Падыходзячы да групы старых, якія сядзяць каля вогнішча.)
Чаго тут панства бавіцца ў нудзе, Чаму яно ў хаўрус да ўсіх не йдзе?Генерал
Любіў я нацыі, народы, Дарыў усім дабра плады! Натоўп — жанчына, бо заўсёды Яго абраннік — малады.Міністр
Забыў жа праўду чалавек, Дабро ўжо стала забывацца, Той час, калі я быў дарадца, Быў залаты, шчаслівы век.Выскачка
І мы былі ў свой час майстры, Шчаслівы міг лавіць умелі, Пайшло нагамі дагары, Прапала ўсё, што колісь мелі.Аўтар
У нашы дні хіба вар’ят Глыбакадумнае чытае. І моладзі ж усё не ў лад — Маіх тварэнняў не прымае.Мефістофель (раптам робіцца вельмі стары)
Народ чакае! Скора суд у сатаны, На Брокен я іду апошні раз; Уломак я стары, агонь крыві пагас,— Да заняпаду блізкі свет зямны.Ведзьма-старызніца
Панове, годзе крыку, свар! На выбар вам прынесла транты! Хоць вокам кіньце на тавар — Гэй, налятайце, рызыканты! Не бойцеся па-чалавечы Старога хламу, барахла — Няма такой у торбе рэчы, Каб не рабіла людзям зла: Кап’я — каб кроў не пралівала, І чаш, з якіх прыняўшы яд, Ахвяра здрады не канала, Няма ніводнае з прынад, Каб маладых не спакушала, Мяча, які б не сек галоў Ці ў плечы сябра не калоў.Мефістофель
Неразуменне духу часу ў цёткі. Няхай старызна спрахне ўся ў казне. Не пры на торжышча старыя шмоткі, Давай дарогу навізне!Фаўст
Кіпіць, бушуе Брокен ваш — Вось гэта гандаль, вось кірмаш!Мефістофель
Дзе ж тут прапхнуцца, дзе праткнуцца, Калі ўсе толькі ўгору пруцца.Фаўст
Хто гэта там?Мефістофель
Прыгледзься, гэта дама — Ліліт!{90}Фаўст
Хто? Хто?Мефістофель
Ну — жонка першая Адама. Прыгожых бойся валасоў — Яны чароўныя ў яе, Кранеш — умомант прыкуе І волю дасць няскора зноў.Фаўст
А тыя дзве: малодка і бабуся? Натанцаваліся і адышліся ўбок.Мефістофель
А нешта сёння я не разбяруся: Самога пацягнула ў скок!Фаўст (скача з маладою)
Дзівосы змучылі мяне: Угледзеў яблыньку я ў сне — На ёй два яблычкі гараць, І я палез, каб іх сарваць.Прыгажуня
Вы перабралі цераз край, Таму не трапіць вам у рай, Я рада за даспелы сад, За яблычкі маіх прынад.Мефістофель (скача са старою)
Дзівосы змучылі мяне: Я дрэва бачыў сёння ў сне — А ў дрэве чорнае дупло, Што даспадобы мне было!Старая
З паклонам бусяю ў руку Дуплістых дрэваў знатаку. Мяркую, рыцар капытоў Заткнуць дупло заўжды гатоў!Проктафантасміст{91}
Як смелі вы наладзіць баль такі! Ці ж не даказваюць мае трактаты — Цялесных ног не мае дух пракляты! А вы тут скачаце, як мужыкі!Прыгажуня (у танцы)
А гэта хто, чаго прыйшоў сюды?Фаўст (у танцы)
Ён там, дзе шкода, круціцца заўжды. Калі хто скача, ён цаніць бярэцца, Наш кожны крок, наш кожны скок Яму стаіць у горле папярок. Калі наперад пойдзеце — злуецца, Калі ж на месцы будзеце таптацца, Як гэта вечна робіць ён, Калі яшчэ адвесіце паклон,— Тады віватаў можна дачакацца.