Бу вакыт, ата-анаа, зенн зурларга ияреп эш кылына торган балалык чагыннан чыгып, р тугрыда з уем, з хисем белн ген яшрг м бтен дньяга з кзе белн карый башларга кирк дигн уй, сиа Тредн килгн илам кебек, зиене кер башлый.

Мин д шулай булдым. Бу хл миа зур бер кшеф [25] кебек булып, зе аерым лззт бир, хятны мсткыл [26] з кулыа алган кебек бер хисне тудыра иде. Гя днья в табигатьне яа крке, матурлыгы, кшеф ител барып, мине мфтн ит [27] , гя дньяда булган рбер эшт, рбер нрсд зур бер мгън, тирн бер сер бар да, ул серлрне мин кшеф итрг тиешле; м минд гя шундый кут бар, гя мин ул кшефне булдыра алам.

Гя днья в табигатьне тирн в нечк серлре эчен куелган хятны зур мгънсе, бек мияте, ниаясез матурлыгы миа яа гына ачыла да, мин аны рбер кисгеннн аерым бер хозур, ки бер сгадт кзлп, гомер юлында шатлана-шатлана алга м югарыга атлыйм.

Мен шул чакта язмыш, хятымны артыграк биз чен булса кирк, минем гомер юлыма X. атлы бер фрештне чыгарып куя.

Мин моарчы, йргемд кутле бер дрт хис кылсам да, хатын-кыз дньясыннан бтенлй читт яши, зем кан кардше булганнарымнан башкалар белн ичбер трле мнсбтт булганым юк иде. Боларны галме миа бтенлй ят м д башка бер ирд булмаган сер, лтафт в илаият [28] белн тулы тоела. Шулар белн брабр мин, йргемд кутле бер ялкын хис кылсам да, аны бер иренд аерым бер бушлык бар кебек сиз, лкин ничек тутырырга белми идем.

X. белн очрашу минем хятымны берьюлы баетып ибреп, анда яа лтафт, яа матурлык арттырды. Гя теге бушлык берьюлы тулып китте.

Мин аларны енд тора башлаган кннн, тагы арттырыйм, аны белн очрашкан сгатьтн, аны беренче мртб кргн минутымнан алып йргемне тбеннн кутле бер дулкынны акрын гына югары ктрел башлавын, келемд моарчы булмаган бер ашкыну кергнен ачык хис кылдым. Кыскасы, кземне аа беренче тше минем йргем зен башка бер ялкын кере булды.

Иптшлрем аны: «Ямьсез д тгел, лкин, син йткнч, хур кызына биргесез д тгел, гади бер кыз!» – дилр. Берсе миннн кл, зенч, минем тилелегемне тэвил [29] чен:

– Матур матур кренмс, сйгн матур кренер! – ди.

Лкин мин боларны тупаслыгына, аяз кнд кояшны кр алмауга охшаш сукырлыкларына хйран калам. Мин бтен рухым белн ышана идем ки, бтен днья- да аннан гали, аннан югары анлы мхббт булган кыз булырга тгел, аны мр- тбсен якынлашырга да ммкин тгел. Бтен адмнрне, минем кебек, аны голвияте [30] каршында сд итмве мине чыннан гаплндер.

Минемч, ул – илаи; ул – табигатьне аерым бер снгате; ул – хозур язны бтен кркен, бтен лтафтен ыйнаган берднбер асыл ччк.

Мин, аны белн танышкан кнемнн алып, земне бтенлй яа бер халтт хис кыла башладым. Хятым лл нич дрд матурайды, баеды, язмыш тагы рхимлнде.

Рухым зен яа бер кут, яа бер дрт алып, мм нрсне тсе матурга таба згрде; кулларым да, бтен тормышым да иелеп, эшк гайртем тмам башкаланды.

Ул миа бтен шатлыкны чишмсе, хятымны мркзе булды. Шул дрд ки, дньяны туфан басып та, ул сламт калса, мин ичбер кайгы крмячкмен. Аны бер кр, нурлы йзен тагы бер аерым крек арттырып, сак кына бер елмаюы, матур бер сзе, хтта, икенче блмдн торып, аны миа ишетелгн тавышы, хтта, ерактан кренгнд, бер киеме, йреш в кузгалышы, кыскасы, рбер нрссе илаи бер ямь ала.

Була шундый вакытлар: ул, зене гап тавышы белн шыгырдатып, кем белндер кл-кл сйлш башлый. Мин бтен рухым белн аны тавышына йотылып, рбер аерым авазын йргемне тбен, келемне и эчен алып, моннан башка бер хлд д булмаган илаи бер сгадт хис кылам. Шуннан тамырларымача бер хозур йгер, тнем аерым бер лтафт кит.

Сизмен ки: мин бу туташны сям.

Кндез тагы бер хл. мма тн килеп, йд утлар яндырылса, йркне ашкынуына чыдап булмый.

Бу вакыт аны гадтт д тидшсез матур кзлрендге ялкыны в шигърияте лл нич кат артык балкып, яакларында алсу ут яна, йзенд гап илаи бер нур уйный башлый.

А… лмен… лм… шул чакларда…

Кичке сгать сигезд чй була. Без, лбтт, кара-каршы утырабыз. Мин земне кчлек белн тотам. Бгъзн [31] карашып куябыз. Бер Ходаем, бу вакытта зе ген тземлек бир. Аны кзендге ялкыны рухыма т китеп, бтенлй югалам.

йд бер карчык бар. Флсф сатарга бик ярата. Бу бабта мин д буш тгел. Кайбер вакыт шул карчыкны борып ибрм д, ул тн буена, чй стленнн кузгалмыйча, дньяны хикмтен тикшер, мсьлне тагы зурайткан булып, кузгалмый утырабыз. Млк [32] т берг. Карчык лыгырдый. Мин кузгатам. Млк ис, зене нурына, ялкынына кмелеп, тик кен утыра. Ул мондый кичлрд бик аз сзле була, тик бик сирк кен миа бик гали в бик тирн мгънле булып кренгн берр сз ген йтеп куя.

Ике, ч, кайбер вакыт дртр-бишр сгать т шул рвешле теп кит. X. аман китми, нуры белн балкып, матур гына утыра. Аны ятарга чакыралар, лкин ул бик коры гына итеп кире авап бир.

зе аман утыра. Мин моа бик шатланам. земне аны янында, аа карап яки зене аны кутле карашы астында итеп хис кылу ниаясе [33] булмаган бер сгадт була.

Ул яа униденчед. Шулай да бер адмг билгелнгн. Лкин ул аны яратмый, рвакыт, бигрк т минем алдымда, аны яманлап, ирнгндй кылып сйли.